Gedoe

Ja, nu moet ik natuurlijk wel even reklame maken.
Vandaag kreeg ik mijn opgestuurde Senseo apparaat terug, tenminste dat dacht ik.
Eenmaal de doos opengemaakt blijkt er een spiksplinternieuw apparaat in te zitten.
Geweldig toch! Wat een service! 
Heb ik toch een mooi nieuw niet lekkend koffieding voor in de caravan.

Eerst vanmorgen nog maar eens een kar met takken weggebracht en de laatste kar volgeladen, die brengen we volgende week nog wel eens een keer weg.

Daarna opgeruimd wat de storm had aangericht, afgewaaid blad van het gras en onder de stoelen en tafels vandaan geveegd. Joop gras gemaaid en ik de ramen gezeemd, die zagen er ook niet meer uit. 
Een paar bossen lavendel heb ik helemaal kort geknipt, die waren uit elkaar gewaaid en plat geregend. Ben benieuwd of het nog een beetje leuke bosjes worden, anders moeten ze er maar uit.
De bloemetjes, die nog niet eens open waren, afgeknipt.
Die ga ik netjes in bosjes opbinden, dan ruikt het er nog een beetje lekker naar in huis.

Morgen komen ze van de bijenclub bij ons kijken, dus het moet toch wel een beetje netjes zijn.
Sil en Cor komen morgen ook weer een nachtje.
Sil heeft een reunie van Dansz.
Ze bestaan 20 jaar en ze zat er in de beginperiode op les.
Zondag komen ook Kees en Truus gezellig even langs en blijven tot maandag.
Het wordt dus een druk weekend. Hopelijk werkt het weer een beetje mee.
Vandaag was het heerlijk, de zon scheen tenminste en het was lekker om buiten bezig te zijn.

Als je er heel toevallig achter komt, dat de man met wie je bijna 38 jaar getrouwd bent, al een paar maanden een vriendin heeft? 

Er was al een tijdje iets aan de hand, dat merkte je wel, maar wat?
Je wide helpen, praten, maar dat lukte niet, geen woord kwam eruit.
En dan dit.
Zou jij zijn prakje blijven koken en zijn wasje blijven draaien?
Nietszeggend aan tafel zitten, geen hap door je keel kunnen krijgen.
Want wie stapt het eerste op. Wat moet er gaan gebeuren.
Vragen waar je dan toch mee zit en ondertussen geen woord wisselen.
Je hebt gezegd dat je op een bepaald tijdstip wilt weten waar je aan toe bent, of er nog kans is dat het goed komt, of niet. 
Weer moet je zelf beginnen en weer krijg je een ontwijkend antwoord.
Want wat moet je ermee dat iemand wel "proffesionele hulp" wil, om te zien of je relatie nog kans van slagen heeft, maar dat de vriendin wèl blijft.
Dat je dan bovendien nog meegedeeld wordt, dat de afgelopen 38 jaar niets voorstelden, dat het nooit iets is geweest.
Dan ga je je natuurlijk ook afvragen of je zelf nog wel verder wilt.

Dit alles overkomt een vriendin van mij.
Onze vrienden, we kennen elkaar al vanaf de middelbare school.
Ik haar en Joop hem. Na school elkaar uit het oog verloren.
We zijn in hetzelfde jaar getrouwd en toen we allebei in hetzelfde dorp kwamen te wonen is de vriendschap begonnen. Het zal zo rond 1967 zijn geweest.
Jaren lief en leed gedeeld, ontzettend veel plezier gehad, samen kinderen gekregen, verhuisd, huizen verbouwd en gebouwd.
Ik heb er moeite mee.
Vooral ook omdat het iemand is waar je zoiets niet van verwacht.
Ik was allang gillend weggelopen, roepend : "zoek het maar uit met je zootje", de fout die veel vrouwen in zo'n situatie maken natuurlijk.
Joop bekijkt het nuchter en zegt ook dat het één een gevolg is van het ander, zo gaat dat nu eenmaal, het probleem is al zo oud als de wereld en miljoenen mensen overkomt het.
Daar heeft hij ook wel gelijk in. 
Het gaat goed tot het slecht gaat en dan is het vaak ook nooit goed geweest....

Maar dat was het dus, wat me bezig hield en nog steeds.........