Het Koepeltje

Ik loop er iedere dag voorbij.
Vandaag heb ik het verhaal erachter maar eens opgezocht.
Je weet het dan wel zo'n beetje half, maar dit is ook weleens leuk om te lezen.

Het verhaal staat bij de link van de Verening Stad en Lande

In 1598, tijdens de 80-jarige oorlog, bepaalden Gecommitteerde Raden van de Staten van Zeeland dat op het eiland Schouwen een “Landwacht” moest worden ingesteld. Oogmerk van deze Landwacht was dat naderende vijandelijke schepen vroeg werden opgemerkt en dat een eventuele landing kon worden verhinderd. Hiertoe werden op meerdere plaatsen langs de westkust van het eiland wachthuizen geplaatst, waar een aantal wachtplichtige inwoners moest verblijven. Op een hoog punt bij de wachthuizen werden uitkijkposten neergezet, van waaruit de wachters de Noordzee goed konden overzien.
Toen de oorlog was uitgewoed werd de Landwacht opgeheven, maar bij elke volgende oorlog meteen weer ingesteld. De vervallen wachthuizen en uitkijkposten werden dan weer in orde gemaakt en de wachten weer opgeroepen. Zo zien we in een rekening uit 1744 dat “de wachthuizen en sentinellen aan de Vierboet, Renisse en Repart” werden “gemaakt” (hersteld) voor ruim 31 Vlaamse Ponden. Sentinel is een benaming voor zo’n ronde uitkijkpost als het koepeltje. We mogen dus aannemen dat het er in 1744 al stond (en wellicht al rond 1600)
Na die oorlog heeft het waterschap Schouwen in 1748 het wachthuis overgenomen als bergplaats voor de dijkmaterialen, en vermoedelijk het bijbehorende koepeltje ook, wellicht als uitkijkpost voor de dijkbaas bij slecht weer. 
De heren van het waterschapsbestuur zullen onder het rieten dakje ook wel eens een glaasje gedronken hebben na afloop van de schouw, maar daarmee was de hoofdfunctie nog niet “theekoepel” van het huis Repart, waar het bestuur een vergaderkamer had.
In de eerste wereldoorlog heeft het koepeltje weer als vanouds dienst gedaan. De mannen van de landweer kregen zelfs een zeil om zich tegen de wind te beschermen, maar ze mochten niet in het koepeltje roken. In november 1914 mocht er zowaar een kachel ingezet worden, als de militaire autoriteit het geheel maar tegen brand verzekerde voor een bedrag van f 500,-.!
In 2000, kort voor de overdracht door het Waterschap Zeeuwse Eilanden aan deStichting Renesse, werd het koepeltje door brand verwoest. De Stichting heeft opdracht gegeven tot de herbouw, die inmiddels gereed is.

Morgen begint ie......... de decembermaand.

De meest verschrikkelijke maand van het jaar.
Ik haat al die zogenaamde feesten en neem me ieder jaar voor er niets aan te doen.
Sinterklaas gaat gelukkig al een beetje aan me voorbij, de kleinkinderen wonen ver en de volgende keer als ik ze zie krijgen ze wel een extra cadeautje....
Gelukkig heeft de "gewone" oma een hele sliert kleinkinderen, dus verder zit het wel goed, met dat feest, wat de kleinkinderen betreft. 
Als dan eenmaal de eerste kerstverlichting buiten aangaat, vind ik dat toch weer wel gezellig staan, dat weet ik ook van mezelf, vandaar dat ik er al naar gezocht heb, want natuurlijk wil ik ook lichtjes als iedereen lichtjes heeft en wel zoveel mogelijk.
Ze zullen aan mij niet merken dat ik het eigenlijk niks vind.
En dan de Kerstdagen....
Voordien al de vraag wanneer wie bij wie en hoe en wat we zullen eten.
De overvolle winkels, eten.......eten.......en nog eens eten........
De meest vreemde dingen kom je tegen.
Er moet dan ook eigenlijk nog speciaal bestek en servies bij, noem het maar op.
Daar doe ik dus absoluut niet aan mee, ben je gek, ik moet er niet aan denken.
Maar goed, dit jaar zijn we eerste kerst thuis en we gaan dan weer gourmetten.(denk ik)
Tweede kerst gaat Joop taxi rijden, dus dan ben ik ook verder niets van plan, stampot ofzo.

Met oud en nieuw bakt Joop altijd oliebollen, dat vind ik altijd een gezellige afsluiting van het jaar.
Om een uur of vier warme oliebollen, met een biertje erbij.
De rest kan me dan ook weer wel gestolen worden, het voor de tv zitten wachten tot het twaalf uur is, naar buiten om naar het vuurwerk te kijken, het is toch ieder jaar hetzelfde.
Vandaar dat Joop ook dit jaar weer taxi gaat rijden met oud en nieuw, vorig jaar heeft hij dat ook gedaan en dat was toch wel een aparte ervaring.

Ik zal zo blij zijn als het 2005 is en we weer het voorjaar tegemoet gaan.