Knotten

Vanmorgen gelijk maar een oude broek aangedaan, want ik had zin om wat in de tuin te gaan doen.
We hebben twee wilgen en daar moesten de takken vanaf, dus ik begon vrolijk met de handzaag, maar daar was geen beginnen aan, dan sta je dagen te zagen.
Joop kwam al snel helpen met de kettingzaag en toen was het zo gebeurd.
Omdat we toen toch lekker bezig waren, stelde ik voor om gelijk de coniferen haag onderhanden te nemen, Joop zag er het nut niet van in (hij had geen zin natuurlijk) maar we zijn toch begonnen. 
Als je die zomaar door laat groeien wordt hij veel te breed en te hoog en neemt dan ook te veel licht weg van de andere struiken.
Ik deed de onderkant en hij op een trapje de bovenkant met de heggeschaar, het ging prima.
Om beurten, zodat we even konden rusten tussendoor, dat ding weegt best zwaar.
De kant bij de buren is klaar, morgen verder, want ik heb nu de smaak te pakken.
Daarna nog een lekkere wandeling, dus ik heb voor vandaag mijn portie buitenlucht wel weer gehad.

Spelletje

Joop heeft sinds een paar weken een nieuw spelletje. 
Prince of Persia 2
Ik dacht altijd dat spelletjes er waren om je te ontspannen, maar dat blijkt bij dit spel niet het geval te zijn. Als het niet lukt wordt hij helemaal boos en roept dat hij er niet goed van wordt!
Het valt me eigenlijk nog mee dat hij de boel nog niet door het raam heeft gegooid.
De muziek erbij is ook heel indrukwekkend en HARD.
Ik wacht in spanning af hoe het af gaat lopen....

Afsluiting ramp

Dat klinkt misschien cru, maar zo voel ik het.
Morgen gaat de banner weg.
Anderen gaan op wit, ik niet.
Ik heb mijn bijdrage gestort, meer kan ik niet doen.
Mijn leven gaat verder, gelukkig maar, misschien ben ik volgende week wel aan de beurt.
Het is niet aan mij de ellende van heel de wereld op mijn hals te halen, dan heb je geen leven.
Er is veel meer ellende dan alleen die ramp, daar wordt ook niet a la minute iets aan gedaan.

Het lijkt wel een soort wedstrijd te worden.
Wie stort het meest, waar komt het meeste geld vandaan.
Wij als klein landje dragen toch wel weer ons steentje bij.

Verder leef ik natuurlijk wel heel erg mee met al die arme mensen daar, maar ik kan ook niets doen.
Machteloosheid is wat veel mensen voelen denk ik, dat los je niet op door een paar eurootjes meer of minder te storten, terwijl je het toch al niet zo goed kunt missen.

Ik denk dat ze nu al wel genoeg geld hebben om eventuele epidemien te voorkomen en een begin te maken met de wederopbouw, het is nogal niet niks zoveel miljoenen euro's daar moet toch iets mee mogelijk zijn.