ZONdag

Het was, zoals ik al gedacht had, vroeg dag.
Kwart over zes een fluisterend stemmetje "Omaaaaa......"
Ik heb het nog kunnen rekken tot zeven uur, ze even bij elkaar in bed geplant, zodat ze konden spelen, maar toen moest ik er toch echt uit, want Joop had taxi gereden, die lag er ook pas een uur of vijf in, dus het moest zo goed en zo kwaad dat dan ging toch nog wel even een beetje rustig blijven in huis.
Na de boterhammen, de ochtend VPRO, waar oma dan ook weer wel met volle teugen van geniet, aankleed- en kapsel ceremonie, naar buiten voor een ochtendwandeling.
Heerlijk! We zijn op het gemak naar de molen gelopen, de molen bewonderd, aan het wiel gedraaid en ik zag ook nog iets wat me nog nooit was opgevallen, het bordje met de waterstand van de ramp van 1953.
Op de terugweg, de andere molen, die vlakbij ons huis staat ook nog even aangedaan en daarna konden we de tuin in want het was inmiddels lekker opgewarmd.
Vanmiddag kwam mama Sil met haar kater en tante Mir had er ook eentje, dus de zussen wisten wat ze aan elkaar hadden. Wel geknipt (uiteraard) en gekeuveld, maar Sil hield het snel voor gezien en ging weer richting huis.
De wolk van rust is weer over het huis neergedaald.
Elly en Cor zijn nog even een wijntje wezen drinken, (dit klinkt raar, maar ik weet even niet hoe ik het anders moet zeggen, 't zal wel Zeeuws zijn) en nu heb ik dus weer even tijd voor mezelf, fotootjes kijken en uitzoeken, knippen en doen, wow!

Heet

 

Het was zonnig vandaag.
Je hebt dan de neiging maar in de zon te blijven zitten en ik denk dat ik dat ook eigenlijk wel een beetje te lang heb gedaan. Mijn neus gloeit, maar tegelijkertijd ben ik ook een beetje kouwelijk, maar goed de eerste steen naar een bruin gekleurd vel is weer gelegd.
Onze huiseenden hebben ook de voorjaarskriebels en ook de kikkers kunnen er wat van, ik tel er zo een stuk of tien, die bruine van een paar dagen geleden is een uitzondering, want ze zijn overwegend groen, prachtige beesten, maar een hoop kabaal als ze het in hun kop hebben.