Ria in Domburg

Mondriaan was er ook ooit al eens zo bleek toen ik ging zoeken, maar vanmiddag waren wij er dus, samen met Elly en Cor om een laatste ritje met de Spitfire te maken dit jaar. Heerlijk was het het, volop zon en warm, er waren blijkbaar meer mensen onderweg en het leek of ook iedereen naar Domburg wilde, net als wij. Nadat we eindelijk een plekje voor de Spitjes hadden gevonden op zoek naar een terrasplaatsje, dat was geen probleem. We zaten bij een broodjeszaak die heerlijke Franse broodjes verkochten, met een wijntje erbij was dat wel heel erg genieten hoor, tot het moment dat er een hondje voorbij kwam, een zwart wit hondje. Ik had Simba met haar riem aan mijn stoel vastgemaakt, dat doe ik anders ook altijd, er gebeurt nooit iets, maar dit hondje en Simba lagen elkaar blijkbaar niet en zo gebeurde het dat ik met stoel en al over de straat werd gesleurd, jemig, ik schrok me kapot......."dat doet ze anders nooit hoor"........ heel het terras overeind, Joop haalde ze gelukkig uit elkaar. Ik snap het wel hoor (vrouwtjes begrijpen alles) onze achterburen hebben ook zulke hondjes en die doen ook altijd heel vervelend en ze mogen van dat baasje ook nooit snuffelen, dus nu zag ze eindelijk haar kans schoon. De haren van dat andere hondje zaten in haar bek en tussen haar poten, maar voor de rest was er niks kapot geloof ik. Vreemd dat honden ook rassen zo haarzuiver kunnen onderscheiden, want zwart wit zegt blijkbaar niets, Bordercollies zijn haar beste maatjes, daar wil ze juist altijd mee spelen, geen idee wat het ras van de achterbuurhondjes is, dat moet ik nog eens navragen, maar die mag ze dus niet, ook al zijn ze zwart wit. Nadat we van de schrik bekomen waren weer op huis aan en gezellig nog even een wijntje gedronken.