Herinneringen

Ooit, heel lang geleden toen ik nog een klein meisje was dacht ik dat ik heel mooi kon zingen. 's Avonds als ik naar bed ging zette ik mijn raam open en zong uit een boekje van die oude versjes, Sarie Marijs, Falderie Faldera en Faria enzo, in de hoop dat er iemand langs zou lopen die me dan zou ontdekken. Wat later kreeg ik een gitaar voor mijn verjaardag, mijn ouders stimuleerden me enorm en zeiden dat ze het prachtig vonden. Ik kreeg les en met de grepen die ik geleerd had kon ik bijna elk liedje begeleiden, vals of niet het klonk leuk, dacht ik... 
De derde klas van de ULO ging ieder jaar op kampweek, op de fiets naar de Wouwse Plantage in Brabant, ik ben twee keer meegeweest (zittenblijvertje). De eerste keer heb ik mijn gitaar meegenomen, hoe ik het gedurfd heb snap ik nog niet, samen met Marian K. we hebben veel gezongen, ook met heel de klas bij het kampvuur, heel gezellig. Inmiddels ben ik erachter dat ik helemaal niet kan zingen, ik doe het weleens als niemand me hoort, op het strand of in de polder. De gitaar heb ik ook al lang niet meer, de kinderen hebben er geloof ik nog wel een tijdje mee gespeeld, geen idee waar hij gebleven is. Op de foto zitten achter mij de meiden van een paar logjes geleden, in het midden Teuni C.(die ik afgelopen week na jaren ook weer tegenkwam in dezelfde supermarkt) en Marian K. (zij trouwde later met de gymleraar)

Update:
In die sweaters heb ik ook jaren rond gelopen volgens mij, heerlijke dingen....