Moeders en dochters

Hoewel we naast elkaar wonen komt het toch niet zo vaak voor dat we samen gaan winkelen, Miriam en ik, maar vanmiddag zijn we gezellig samen de stad in geweest. Als dochter maak je dan wat mee hoor met zo'n moeder. Die zwaait naar vreemde mannen, zegt hallo tegen mensen met een glimlach of ze ze al jaren kent, ze ruilt zelf haar pasgekochte paraplu om omdat ze ineens een leukere ziet, waardoor de pieper bij de uitgang afgaat en de paraplu alsnog "officieel" geruild moet worden en dat dan natuurlijk het bonnetje nergens meer te vinden is. Maar het was even gezellig, ondanks de regen die de hele dag met bakken uit de hemel kwam. Ik geloof dat ik de slecht weer voorspellende schouder weer van mìjn moeder heb geerfd... ("Rimmetiek" zou mijn moeder zeggen, "mun kriege slecht weer, sturm en réhen dienkik")