Er is hoop

Vanmiddag ben ik even dit stuk tuin ingedoken. Ik weet dat er een oude mevrouw woont, maar ik zie er nooit iemand, dus ik durfde wel even. Het is een stuk dat vol staat met bolletjes, de sneeuwklokjes en crocussen bloeien al een tijdje maar nu staat er ook een heel stuk met gele bloemetjes. Vanuit de verte dacht ik dat het misschien bosviooltjes waren, maar niet dus, ik ken dit niet....het bloemetje lijkt wel wat op Hypericum, maar toch weer niet en het zal ook wel weer superdom van mij zijn, vrolijk zijn ze in elk geval wel want er valt verder, op een paar paardenbloemen na, nog weinig geels te bespeuren.

Ook nog een stukje opgelopen met een duitse mevrouw, ze liep net iets harder dan ik (of is het nu als ik, of dan mij......) en kwam steeds dichter op mijn hielen, dan vind ik het ook zo raar om niets te zeggen, dus ik begon zeer origineel over het lekkere weer, in het nederlands natuurlijk, want ik wist toen nog niet dat het een duitse was. We hebben gezellig lopen kletsen, ze had prachtige foto's gemaakt op het strand vertelde ze, die ging ze thuis op cd zetten met een muziekje erbij, als mooie vakantieherinnering, of misschien wel een kalender. Jaloers was ze natuurlijk op mij, omdat ik elke dag als ik dat wilde naar dat prachtige strand kon, afijn, we hebben "tsjüss" geroepen en zijn ieder onze weg gegaan.

En net heb ik de spinnewebben in de kamer weggehaald, niet gelijk in het hele huis hoor, ben je gek, die heb ik nog niet gezien, ik zoek het ook niet op. Dat de ramen vies zijn gaat nu wel opvallen, Elly vroeg gister of ik zo tegen mijn keukenraam gespetterd had, tja de kraan zit eronder dus af en toe vliegt er weleens een spetter en als je dan niet zeemt worden het er steeds meer, maar het is te koud en ik heb geen zin en mijn "rimmetiek" speelt nog op, genoeg redenen om het nog even uit te stellen dus.