Ach gossie...
Laatst vertelde ik al dat Simba wat last heeft van haar poot. Het ging inmiddels weer een stuk beter en gisteren hebben we weer een flinke wandeling gemaakt, samen met Belle. Gisteravond was ze daar een beetje stijf van dacht ik, na het opstaan van haar kussen liep ze even wat moeilijk, vanmorgen ook nog wel iets, maar als ze eenmaal op dreef was ging het goed. Vanmiddag gingen we dus weer vrolijk op stap, Belle opgehaald en richting het koepeltje gelopen. Het ging nu toch steeds moeizamer en ik zag dat ze geen zin meer had. Altijd heb ik mijn telefoon bij me, maar vandaag niet, ik had een andere tas gepakt voor wat boodschappen en de telefoon niet over geladen, toen heb ik in het haventje maar een meneer op een boot aangesproken en even zijn telefoon geleend, Joop nam niet op, die was met de bijtjes in de weer, zodoende moesten we toch zelf zien thuis te komen. Dat lukte natuurlijk wel, af en toe even uitrusten en het gaf verder geen problemen. Belle had zodoende nog niet zo ver gelopen, dus daar deed ik nog een extra rondje mee, die liep in het begin wel steeds achterom te kijken waar Simba bleef, maar verder ging het prima. Onderweg kwamen we iemand tegen, die vroeg of ik een andere hond had en van het één kwam het ander. Ik kreeg een compliment voor mijn mooie foto's (wow!) en hij keek blijkbaar ook weleens op mijn weblog, na het gezellige praatje gingen we ieder weer ons weegs.Tot mijn grote verrassing had ik bij thuiskomst een leuke mail in mijn box:
Zo ziet Simba eruit als je weggaat met een andere hond ik dacht een jammelijk geluid te horen gepaard met knarsetanden maar kan ook verbeelding zijn natuurlijk.
Zielig hè...
Wel een plaatje die hond…