Bloedend hart
Ieder jaar weet ik dat het gaat gebeuren en eigenlijk zou ik wijzer moeten zijn, maar ik kan het niet laten zaadjes of ander kruipend spul, die 'buiten de stenen' opkomen, te laten staan. En dan is daar Joop met zijn spuit, die alles wat ik met zorg heb laten staan, in één keer plat spuit. Dan trek ik het er alsnog zelf uit, omdat ik niet aan kan zien hoe ze langzaam dood gaan. Een stuk of zes Judaspenningen, klaar om volgend voorjaar te gaan bloeien, zonder één verder onkruidje ertussen, dan moet toch duidelijk zijn dat ik ze daar wèl wil, maar ze waren nat, dus bespoten. Ik heb ze afgespoeld maar ik denk dat het leed al was geschied.
"Dat is lastig bij het maaien" zei hij, terwijl ze naast het gras staan.
Even later zag ik deze boom, die zo goed weergaf hoe ik me voelde.
En nu maar afwachten wat er de komende dagen nog meer geel wordt. Mannen! (tenminste die van mij, af en toe....)
zestien reacties
@Redstar: kort gezegd doe ik de tuin binnen de stenen en Joop buiten de stenen, al klopt dat ook niet helemaal, helemaal niet, eigenlijk 
@Wieneke: alles wat buiten de stenen groeit
@Therese: Alles went…. 
Ik ben tegen alle vormen van doodspuiten!
Dat is niet goed voor de aarde, en de dieren en planten!
En de tuin moet onder beheer van 1 persoon vallen!
@Rene: dat gaat hier niet, ten eerste kan ik het niet alleen en ten tweede zou ik alles maar laten groeien. Het is goed dat Joop er een beetje de hand in houdt, want ik vind het dan zelf ook wel weer netjes als de oprit en de stenen een beetje schoon blijven, maar die paar dingetjes had hij van mij dus mogen laten staan
@Vanman: Ja hoor, hartstikke 
Wat jammer, judaspenning is zo’n fijn plantje. Misschien volgende keer een rondje door de tuin maken en vlaggetjes of zo in de grond prikken bij dierbare kruidjes?
ik herken je verhaal…..
‘k heb nu niet veel brder meer,
maar vroeger vertroetelde ik ook elke “sprietje” en als Willem dan ging tuinieren was ‘t óf weggeschoffeld, óf ondergespit