Uitkijken naar...
Joop is aan het pakken, morgenochtend stapt hij weer op het vlietuig, zaterdagmorgen is hij weer thuis.
We kijken er allebei naar uit, gewoon weer gezellig bij elkaar, ook al zeggen we nooit zoveel, 't is niet compleet zonder elkaar.
Gisteren vroeg iemand hoe het beviel zonder Joop en ik flapte eruit: "goed hoor, alles is hetzelfde, alleen Joop zit niet in zijn stoel", gelukkig begreep degene die het vroeg maar al te goed hoe ik het bedoelde, het lijkt wel hetzelfde allemaal, maar het is het niet.
En dan nu maar hopen op een gezellige, vooral rustige kerst en jaarwisseling.
De foto drukt me weer eens met mijn neus op de feiten, de rimpels liegen er niet om, maar het zijn dezelfde als die mijn moeder had en daardoor erg vertrouwd.
veertien reacties
Noem je dat rimpels? Snoef maar niet zo. Verstandslijntjes hoogstens.
En ik ben benieuwd naar Joops ervaringen. Hij gaat hier of ergens anders toch wel verslag doen?
Je staat erbij als een zeemansvrouw in de haven 
Joop zal blij zijn jouw eigen vertrouwde rimpeltjes terug te zien!
Ach wat maakt een rimpel uit het gaat toch om de inhoudt ,verder geniet maar met jouw Joop van alle mooie dingen hoor dat kan zwijgend ook.
wat jij rimpels noemt zijn de sporen die zijn ingesleten door de manier waarop jij de wereld beziet: een scherpe blik, bedachtzaamheid,plezier…..ze horen er bij.