Vertrouwen
Zulk mooi weer en ik kan niets doen dan een beetje bij de achterdeur lopen.
Joop is de eerste negen kasten aan het afsluiten, die gaan morgenochtend weg, dan blijven er nog twee over die naar alle waarschijnlijkheid zaterdag weg gaan. Ik kan niet wachten. Natuurlijk zal er dan nog weleens een bij rondvliegen, maar daar moet ik dan maar weer een beetje gewend aan raken, ze steken tenslotte niet zomaar. Voordat we ze zelf hadden ben ik van heel mijn leven nog nooit geprikt.
De honing heb ik vandaag ook weer bij de straat gezet, de eerste vijf potjes gingen grif weg voor de gewone prijs, het volgende potje namen ze mee voor vijf cent, het komt toch steeds vaker voor, jammer genoeg.
Vanmiddag in de supermarkt had ik lege flessen ingewisseld, ruim twee euro. Toen ik afgerekend had dacht ik ineens aan mijn flessenbonnetje, misschien nog in mijn zak.... waar was het? "Hier, ik pak het net voor je", zei de mevrouw die na me kwam, ja ja, aan me hoela, het lag bij de bos bloemen die ze gekocht had.
veertien reacties
ALs ik het zo lees van die vjf cebt, en dat bonnetje bij die bloemen van die mevrouw berkuipt me een raar gevoel..
Aargh: ja hoor, en ik bewaar zeker een paar potjes, maar nu in mijn voorraad nog iets te groot om te bewaren.
Brillie: Natuurlijk heb ik gewandeld 
Ina: Ja, rust Rene: een beetje?
Me!: Ik hoop het.
Redstar: Wat heb je gegeten?
Ja, het zal niet zo makkelijk zijn allemaal, maar het is nu eenmaal zo. Dat mens van die flessen: je had haar eens lekker met die bos op haar kop moeten meppen, dat zou nog eens opluchten, hahaha!
Ha, dat van dat flessenbonnetje herken ik. Er was laatst een mevrouw voor me bij de flesseninnamedinges en er stak nog een bonnetje uit het gleufje. Ze pakte het, keek mij (die achter haar stond te wachten) een beetje besmuikt aan en zei: ‘Dat scheelt weer’. Dat was nou jammer, want ik zei: ‘Nee, dat scheelt niks, want ik zag die meneer daar (overdreven wijzend) toevallig weglopen zonder het bonnetje mee te nemen.’ Ze keek twijfelend naar mij en toen naar het bonnetje, maar ik keek streng terug. Ze aarzelde nog even, maar ging toen toch maar die meneer achterna. Die hoorde ik blij zeggen: ‘Oh, wat dom van mij, dánkuwel, hoor’. Ach, zo draag ik af en toe bij aan de gerechtigheid 
@ Ria, Uh niet veel bijzonders eigenlijk. Vis. Mijn letters staan een beetje vreemd zie ik. Vandaar dat ik een nieuw toetsenbord nodig heb
Flessenbonnen… Ik moet ze tegenwoordig echt op m’n neus plakken wil ik ze bij de kassa niet vergeten in te wisselen.
Nou die ergernis van honingdiefstal ben je ook bijna kwijt. Bewaar nog maar wel wat potjes voor jezelf. Of kun je het spul niet meer zien?