Monumenten
Zwarte hoofden
Ik houd zoo van die lage palissaden,
die van de kust de groote zee ingaan,
alsof veel menschen van den oever traden
en tot hun schouders in het water staan.
De zee, het strand, de lucht, alles is wijd
en breedgebouwd en krachtiglijk grootmoedig,
maar zij alleen leven in nederigheid
en praten niet, maar waken, trouw en goedig.
Dronken van stervensroode zonnepracht,
ijdel met luister dien zij roofden,
eischen de golven luid hun oppermacht.
Maar ervoor staan hùn zwarte hoofden,
en houden wacht.
Jan Prins (1876-1948)
Ik wist het nog niet, maar dank zij een mailtje van Fialas vanmorgen nu wel, de paalhoofden staan nu ook op de monumentenlijst en zo hoort het ook.
Bij het bericht van de link hebben ze het alleen over de palen op Walcheren, maar ik neem toch aan dat die van Schouwen daar ook onder vallen.
Zouden ze nu ook als die palen op een gegeven moment gaan verpulveren, die hebben toch ook het eeuwige leven niet, weer niewe palen terug zetten?
tien reacties
Ik heb het boek gelezen van Jan Terlouw 1976 Oosterschelde; Windkracht 10. Ik vond oorlogwinter beter… maar ik snap die zeeuwse zuinigheid nog steeds niet.
Het is inderdaad een schitterend gezicht, zeker als er wat golven zin. In januari heb ik ze op Walcheren ook nog staan bewonderen, (en flink wat foto’s gemaakt natuurlijk.)
Er was een paalworm, een Roetheen,
die werk zoch in Klazienaveen.
‘De Russen’, sprak hij diep geraakt
‘hebben mij brodeloos gemaakt
doordat ze in Roethenië
de palen zijn gaan meniën.’
Je linkjes zijn niet goedgegaan