Kunst enzo
Na een lekker dagje in en om het huis, deed ik vanavond met de auto een rondje door de polder. Ik wist dat er ergens een papaverveld moest zijn en daar wilde ik wel wat foto's van maken. Het was niet moeilijk te vinden, een groot wit veld vanuit de verte, jammer genoeg waren ze bijna uitgebloeid, maar natuurlijk toch wel foto's gemaakt, de zaadbollen zijn ook mooi.
Er stonden ook drie joekels van distels, daar stond een bordje bij: "deze niet maaien, die wil ik nog schilderen".
Leuk dat ze daar dan gehoor aan geven.
Toen ik bezig was met foto's maken stopte er een wit bestelautootje:
"Prachtig hè!" riep ze
We maakten een praatje, ze deed mee aan de Kunstschouw vertelde ze, zodoende kwam ze daar elke avond voorbij. Ik denk dat ik toch nog eens een paar lokaties op ga zoeken, het is nu alweer een paar jaar geleden dat ik dat deed.
Al pratend viel het me op hoeveel ze op mijn zus leek, dat zei ik ook tegen haar, ze vond het wel grappig geloof ik.
Het was een leuke avondontmoeting.
veertien reacties
zozo, dat doet maar, daar in zeeland! terwijl “onze jongens en meisjes” in Uruzgan hun best doen de papaverteelt aan banden te leggen. 
Leuk is dat, zo’n praatje met een wildvreemde. Ik heb dat ook vaak tijdens mijn wandelingen. Hartstikke leuke en creatieve mensen……ons land zit er vol mee. Maar ze komen zo weinig in beeld, want de rotzakken zijn interessanter (vinden de media, ik dus niet).
Hier staan ook een paar van die grote distels op de dijk. Ik had eigenlijk nooit zulke grote gezien, of ik was het vergeten
Ja leuk zeg dat ze het dan ook laten staan.
Ik moet zeggen dat ik dat ook zou dan hoor als iemand me dat zou vragen….
jaja, de teelt van slaapbollen, het was ooit verboden maar jullie deden het toch, Zeeuwen laten zich moeilijk de wet stellen.
Dat bordje is een kunstwerkje op zich, vooral omdat ze er nog staan.
Het is zeer menselijk om alles uit de weg te ruimen, helaas.
Ik bezie onkruit…