"De Ramp"
Heb ook nog het verhaal gelezen van jullie pa in het boek van Kees Slager.
Ik neem aan dat het jullie verhaal is, want er is maar 1 Govert van Felius. Had meer gezag in z'n eentje dan tegenwoordig een peleton ME er's.
Dat stond er in een mailtje dat ik van Annelies kreeg.
Ik heb dat boek nooit gekocht en gelezen, ik had het immers zelf meegemaakt en wist hoe het geweest was.
Onzin natuurlijk.
Ik heb het vanmiddag aangeschaft en ben gewoon maar voorin begonnen, dan kom ik vanzelf het stukje over mijn vader wel tegen.
Ik merk dat het me aangrijpt, misschien heb ik het daarom wel nooit gekocht...
Want nooit eerder werd gemeld dat daar in de rampnacht een jongetje werd geboren dat een paar uren later - samen met zijn moeder en broertjes en zusje - verdronk, een jongetje dat nooit de burgelijke stand en dus ook niet de officiele dodenlijst heeft gehaald. Desalniettemin hoort het bij de slachtoffers en dus heeft de watersnood geen 1835 maar 1836 mensenlevens geëist.
Als ik dat lees zit ik al met tranen in mijn ogen, onvoorstelbaar wat die moeder moet hebben meegemaakt die nacht.....
Verder is onze familieband nu ook boven water, zij kan het gelukkig nog navragen:
Ook mijn moeder nog eens gevraagd naar onze familie relatie: jouw opa en mijn overgrootvader waren broers
tien reacties
Elk van die 1836 was een drama op zich, zulke rampen zijn te groot voor je voorstellingsvermogen. Maar het boek hoort natuurlijk in de kast van iedere zeeuw.
Een enorme ramp, zoiets mag nooit weer gebeuren!
Daarom is het goed dat er bij stilgestaan blijft worden.
Dat boek heb ik een paar jaar geleden gelezen. Ondanks het moeizame onderwerp en de dikte van dat boek had ik het zo uit. Ik vond het heel goed geschreven, zonder dat het meer of minder dramatisch was gemaakt dan de werkelijkheid. Ik kon me heel goed voorstellen hoe het allemaal gegaan was, en ook de achtergronden, hoe het gekomen was dat die dijken niet goed meer waren en waarom in sommige plaatsen niet op tijd alarm was geslagen. Dat kun je je nu haast niet meer voorstellen, een tijd waarin niemand een mobieltje had en het alarm per kerkklok of op de fiets moest worden verspreid. Ook de periode van inkwartiering na de ramp, bij gezinnen buiten Zeeland, vond ik erg goed beschreven, heel grappig zelfs soms. Ik kan het iedereen aanraden.
Er gaat veel verdriet schuil achter menig woord uit dat boek …..