Bloemen en lezen
Rood Guigelheil
Guichelheil betekent letterlijk 'genezing van gekheid'. Heil is 'genezing', en in guichel zit het verouderde zelfstandig naamwoord guich ('iets geks, gekheid') en het werkwoord guichelen ('gekheid maken', hiermee hangt ook goochelen samen). De plant werd vroeger gebruikt als geneesmiddel tegen zenuwziekten.
Vanmiddag kwam ik weer een heel veldje tegen, prachtige rode bloemetjes, die zijn er niet zoveel.
Een paar jaar geleden wist ik de naam nog niet, maar die kan ik inmiddels wel onthouden.
Verder ben ik druk aan het lezen, mijn vader ben ik al twee keer tegengekomen.
Vreemd om te lezen hoe hij het zelf onder woorden brengt.
"Op de Boogerdweg hoorde ik een vreemd geruis. Het leek op het geluid van een enorme hagelbui. Ik bleef stilstaan en probeerde in het donker te kijken. Toen zag ik, bij het licht van de maan, in de verte een zilveren band van bijna een meter hoogte aan komen rollen. Ik rende terug naar huis, schreeuwde naar mijn vrouw dat ze kinderen uit bed moest pakken. Razendsnel hebben we ze aangekleed, een paar dekens gepakt en toen zijn we naar buiten gegaan op te proberen de dijk te bereiken. Maar het water stond al een halve meter op de weg. Na een paar meter konden we ons nog amper staande houden in de stroom, We moesten terug. Met moeite wisten we de achterdeur te bereiken. We zijn meteen naar boven gevlogen".
twaalf reacties
Guichelheil heeft nog eens het nationaal dictee gehaald kan ik mij herinneren. Veel mensen bleken het bloemetje niet te kennen. Het is ook maar zo klein.
Wonderlijk lijkt me dat, om nu nog voor het eerst de woorden van je vader te lezen. Als of je een oude brief jaren later pas ontvangt.
Jeetje Ria, ik zie het zo voor me dat je moeder jullie aankleed en eigenlijk meesleurt naar buiten en dan weer terug naar binnen en dan jullie het dak op zien te krijgen en te houden, en dat er maar geen eind aan lijkt te komen angst en nog eens angst.Gelukkig kon je vader het navertellen maar hoe was hij er later onder?of jullie als gezin? praatgroepen had je toen niet dus hoe werd het verwerkt?
Ik heb het net ook weer even opgezocht. Beklemmend om te lezen allemaal. En dan te bedenken dat jij een van die kinderen was.
Grappig die naam; ik wist niet waar die vandaan kwam. Zijn ze er ook niet in het blauw?
Heel aangrijpend moet dit zijn, voor jou speciaal. Komt alles niet weer beangstigend terug?
konden jullie op zolder blijven of moesten jullie uiteindelijk het dak op. En het was zo koud die nacht, hoe werden jullie gered, en hoe lang duurde het eer er redding kwam? Hadden jullie dieren?
Aargh: Ja zo voelt het ook een beetje.
Mikelodeon: Gewoon eens een keer lezen dat boek.
Gerda: Er werd naar mijn idee weinig over gepraat, maar misschien mijn ouders wel samen, geen idee, we gingen ergens anders wonen en het leven na de ramp begon.
Irene: Ja gek hè….
Therese: Niet beangstigend, er wordt me veel duidelijk.
Fialas: We hebben naar mijn idee een nacht op de zolder ‘geslapen’ en zijn ‘s morgens vroeg gered door mannen in een sloep. Mijn vader hing ons uit het raam en zo werden we in de boot opgevangen, hij als laatste. Nee, we hadden geen dieren. Of misschien kippen, weet ik eigenlijk niet….
Echt mooie bloempjes, ik ken ze niet. Zouden ze ook zaad vormen en kun je dat dan opsturen? Lijkt me leuk om in de tuin te hebben.