Samen
Hoe lang ik al aan het tobben ben om twee lagen van foto's samen te voegen weet ik niet, maar eindelijk is het me gelukt! Ik kon het 'overlay' knopje maar nergens vinden. Gisteren ging het een keer per ongeluk, maar toen wist ik niet meer wat ik gedaan had, zo blijf je zoeken natuurlijk. Ik ben helemaal blij, zo zie je maar weer dat de aanhouder wint. Met bovenstaande foto heeft het overigens niets van doen, die is wel bewerkt maar niet met lagen. Twee krukken die ook bij de Kringloop buiten stonden.
Het lijkt wel of de dood overuren draait.
Op verschillende logs lees ik over overleden familieleden en vanmiddag stond er zelfs een lijkwagen in de straat. Meneer den B. is gisteravond overleden, zo vertelde de buurman. Tweeennegentig jaar is hij geworden en op een paar weken ziekenhuis na altijd nog samen met zijn vrouw in hun huisje. Hij was vaak wat in de tuin aan het scharrelen als ik langs liep en we maakten dan soms even een praatje over het weer of de tuin. Ook ging hij dikwijls een rondje rijden in zijn elektrische rolstoel. Hij wist blijkbaar precies hoe ver hij met een volle accu kon komen, want toen vorig jaar een paar honderd meter van zijn huis verwijderd de stoel begon te haperen en nog maar met kleine schokjes vooruit ging en ik hem vroeg of ik even moest duwen, zei hij: "welnee dat is nie nodig ô, dat leste stikje douw' ik zelf wè", hij kon er hartelijk om lachen.
En nu zit mevrouw den B. alleen in haar huisje....
acht reacties
Goed van je dat je het niet opgegevne hebt met die lagen! 
Wat zal die oude buurvrouw ontredderd zijn! Hopelijk heeft ze nog familie of vrienden die haar opvangen.
groetjes en een goede zondag!
Elmar
Ik lees ook op weblogs over de dood, en waarschijnlijk andere dan jij, soms.
Het is altijd vervelend, de dood, maar ja, niemand komt er onderuit.
Je hebt het toch maar gered, met je lagen, dat neemt niemand je meer af.
Vrouwe Ria,
Dat van dat ‘overlay’, daar snap ik geen fluitje van, maar U hoeft het mij ook niet meer uit te leggen, hoor: ik begin er niet meer aan. Een gewone, zelfgenomen foto op mijn blog krijgen, vind ik al moeilijk genoeg.
En mijn eigenste vadertje is in december 90 geworden.
Een mens houdt zijn hart vast…
Met vriendelijke groeten,
De Drs.
ach… gecondoleerd.
Die kringloopkrukken zien er trouwens heel kek uit zo in zwart/wit.