Didiploma
‘t Was alweer de laatste les vanavond, er was er eentje tussenuit gevallen en ik ben een keer niet geweest vanwege mijn verkoudheid.
Zaterdagmorgen gaan we een wandeling maken i.p.v. de vervallen les, half tien al in Ouwerkerk, eens kijken of ik dat voor elkaar krijg.
Voorlopig hebben we bewijs van deelname met een speldje en we plakken er nog maar tien lessen aan. Ik zie er altijd als een berg tegenop, vooral met die kou, maar als ik er dan eenmaal ben vind ik het toch wel erg leuk en gezellig.
Vanmorgen waren we al vroeg op, Didi lag te klieren. We kunnen nu al de schoenen op de plank laten staan zonder dat ze er aan gaat knagen, maar af en toe kan ze niet van het huis, of de plank zelf afblijven, ik heb nog niet kunnen ontdekken waar ze nu precies aan knaagt, maar vervelend is het soms wel, zoals vanmorgen. Ik ben er maar uit gegaan en zodoende liepen we al vroeg op het strand, waar we tenminste gewoon kunnen lopen.
Leuk zo’n didiploma… En dat knagen, volgens mij staat je nog een keer een verrassing te wachten.