Netwerken
Natuurlijk weet ik wel dat ik niet meer hoef te netwerken, maar af en toe is het leuk om te zien hoe dingen zich ontwikkelen en dat ik daar dan op mijn manier ook een steentje aan kan bijdragen… op Twitter.
Er is al veel over gezegd en gezeurd, maar ik zie best de goede kant er van. Neem de Surf Inn, daar krijgen ze ook de smaak te pakken en zeker met hun publiek een goede zaak.
Wat ik niet snap is dat iemand je totaal kan negeren, je kent hem, gaat hem volgen, zegt af en toe eens wat, maakt eens een compliment en krijgt geen enkele reactie…. met andere woorden, ‘jij bent voor mij niet interessant genoeg’. Zo iemand heeft dan ‘air in zun neuze’, zeggen wij. Rot op, weg ermee! Zo dat lucht op.
De pruimen hangen hoog, het wordt bijna een sport om ze te plukken.
elf reacties
Helemaal begrijpen doe ik het niet, maar het komt misschien omdat ik nog nooit getwitterd heb.
Zijn het lekkere pruimen, o als eieren zo groot? Didi vindt het ook spannend zo te zien.
Mooie foto, en je hebt gelijk lui die niks van zich laten horen, gewoon vallen laten, maar dat wel even kenbaar maken zodat iedereen dat ziet…
Aha, ik ben zelf ook niet zo sociaal op twitter, ik deel van alles mede maar reageer zelden op wat anderen twitteren. Mijn weblog vind ik toch meer van belang.
Nah! het is alsof ik mezelf hoor!
Afgelopen week dacht ik echt precies hetzelfde over enkele “tweeps”. Snap er soms niks van.
Niet dat ik nou zoveel lul op Twitter, maar genegeerd worden, nooit wat terugzeggen is gewoon raar.
Die pruimenfoto’s zijn zo leuk, ik zag ze al voorbijkomen, tis koddig om je zo te zien op dat trappie tussen het groen :D
Zo, dat lucht zeker op,enne je staat wel eng op dat
trapje,pas je wel op dat je er niet van afvalt