Overleven en dood
Die hadden ze zeker niet meer nodig, dacht ik toen ik de parasol zag staan, want zo uit de verte zat of stond er niets onder. Eenmaal dichterbij leek het gras onder de plu iets harder gegroeid dan ernaast, dat bleek alleen geen gras maar andijvie te zijn. Vijftig cent per krop en de opbrengst was voor Pakistan, dat mocht je dan in het lege Becel doosje doen. Zoiets gaat me toch echt te ver. Zet het in je oprit, zodat je in elk geval kunt zien wie het doet, maar hier is in geen velden of wegen een huis of boerderij te bekennen, de volgende langskomer kan het zo in zijn zak steken. Ik vind dit meer anoniem bedelen eigenlijk.
Zondag is Conny Stuart overleden, ze werd 96 jaar.
Ze was ongeveer van dezelfde leeftijd als mijn moeder, die een groot fan van haar was en ook ik kan haar zeker waarderen, met haar prachtige rollende rrrr.
negen reacties
Ach Conny Stuart, ik was ook een fan van haar. Ik ga dadelijk het filmpje bekijken.
Ja, een andijviebedelaar. Ik zou dat ook niet doen, hoor, nog afgezien van het feit dat Kwaster andijvie háát.
Goh ja, ik hoorde het net op de radio.
En gisteren hoorde ik dat Nederlanders elkaar flink vertrouwen, maar ze zeiden er niks bij specifiek over Zeeland.
Mijn buurman zegt dat zoiets in Limburg niet kan. Daar komen ze met een auto, en laden alles in.
Ook de parasol :D
Hoewel die niet makkelijk kookt denk ik zo. 96 is toch een mooie leeftijd zeg.
Nee, met haar had ik echt niets. Het zal ook wel zijn dat zij nog stampt uit de zwart-wit tijd en de radio van oudbolligheid.
Kan me niet echt veel van haar herinneren en toch wist ik meteen wie het was toen ik het hoorde vandaag.
Die andijvie ja, rare plek is het vooral en eigenlijk sowieso een beetje vreemd dat hele gedoetje.
Goh is Conny Stuart overleden? Oud geworden hè? Mooie foto Ria, maar inderdaad wonderlijk om het daar in the middle of nowhere meer te zetten.