Saai
Dat is het weer en ik ook.
Ik liep al weken te dubben of ik wel met dat krantje door wilde en vanmiddag had ik eindelijk genoeg moed verzameld om me terug te trekken, het is niets voor mij. Dat kan ik beter van tevoren verzinnen natuurlijk, maar zo gauw ik ja gezegd had begon ik al te twijfelen en toen ik moest gaan vergaderen al helemaal. Vandaar. Punt uit!
Verder deed ik wat boodschappen en breide een paar pennetjes.
dertien reacties
Jammer hoor, Ria. Maar je hebt groot gelijk. Je kan het best, maar het wordt kennelijk niet echt gewaardeerd.
Brei maar lekker; is helemaal niet saai. Ik heb er grote bewondering voor en ik voel opeens een herinnering opkomen aan een streepjestrui. Daar ga ik binnenkort eens een logje van maken, hahaha!
Hoe is het met Didi haar pootje?
Wij zeggen altijd veelste vlug Ja!!En daarna komt de twijfel,getver heb ik er wel echt zin in.
En dan zo)n vergadering,daar heb ik helemaal een hekel
aan.Brei jij nu maar lekker je streepjes,kunnen wij binnenkort zien hoe die trui is geworden.
Tja, als je nu een opgewonden redactievergadering had gehad, met veel geschreeuw van iedereen, en dan knalhard de deur achter je dicht had getrokken, dan was de dag weer niet saai geweest.
Ik roep altijd meteen NEE en dan pas ga ik twijfelen altijd.
Maar goed, zo`n krant is ook niks voor mij.
Ik voelde al zoiets aankomen :D
Groot gelijk hoor, al mis je dan natuurlijk wel de soep met broodjes op de vergadering 
Schrijven “in opdracht” is toch heel wat anders als kletsen over wat je maar wilt op je eigen blog ;)
Bij twijfel: gewoon nee. Ik doe het al jaren zo en dat gaat heel best
Jouw artikel werd toch door die mensen gereduceerd tot een kort persberichtje? Nee, dat is toch niet leuk werken.