Mangelen
En toen was ik vanmorgen alweer bij de dokter voor wat dingetjes. Zo kom je er tijden niet en zo een paar keer achter elkaar en ik ben er nog niet vanaf ook, maar daar ga ik maar niet over uitweiden dat heeft geen nut. Toen ik klaar was zei hij: "Zo, nu heb je weer wat om over te bloggen", hihi, hij had al eens op mijn blog gekeken in de tijd dat ik ook eens op omroep Zeeland was, een tijd geleden dus al. Hij vond het een leuke hobby. Ik heb een lieve dokter.
Daarna een flinke wandeling, want het was prachtig weer en onderweg kwam ik de mangels tegen, die zie je haast nooit meer, terwijl het toch van die prachtige dingen zijn. Ik kan er ook niets over vinden dan alleen in de betekenis van mangelen. De dingen van de foto heten vast ook nog anders.
Update:
Het zijn voederbieten, met dank aan Josephine.
twaalf reacties
Ik heb er geen verstand van.
Niet van mangels en niet van voederbieten.
Ook niet van dokters, gelukkig.
Zolang je niet spontaan een receptje krijgt om met je blog te stoppen gaat het vast nog best goed met je!
Mangels, nou echt mooi vind ik ze niet. Ze hebben wel iets robuusts, maar ik vind perzikken toch wel mooier.
Ik wens je veel gezondheid toe, Ria.
Ha die mangel is een lampionbiet. Er zijn er aan onze keukentafel nog wel wat uitgehold, dat leverde zeer stormvaste maar ook loodzware lampions op.
Aargh, ja zoiets bedacht ik ook al, daar zijn ze natuurlijk ook erg geschikt voor.
Therese: Ik vind deze mangels heel veel mooier dan perzikken hoor, maar zo zie je, smaken verschillen ook in de land en tuinbouw. Dank je, komt wel goed hoor, met mij 
Dat zijn voederbieten ja. WIj holde die vroeger uit om er lampionen van te maken, en dan gingen we er mee langs de deur :D
Grappig die synchroniciteit. Gisteren stond in de Volkskrant een interview met Franka Treur, schrijver van “dorsvloer vol confetti”.http://www.francatreur.nl/ Die had het ook over mangels. En daar had ik tot ik jouw blog las nog nooit (bewust) van gehoord.
Voederbieten!