Vlaggen
Vroeger... stond onze vlaggenmast aan de voorkant bij het hek, toen hing ik er altijd van die kleurige windzakken in, om te zien uit welke hoek de wind kwam.
Later werden de bosjes te dicht en vonden we het wel leuk om hem achterin de tuin te hebben, daar staat hij dus nu, maar vlaggen... ho maar en ook geen windzakken meer...
Sinds vorige week hebben de buren een vlag en nu ben ik jaloers. Ik wil ook weer een vlag of een kleurige zak aan de voorkant. De bosjes zijn inmiddels behoorlijk uitgedund en er moet nog iets weg, de stippen staan al sinds vorig jaar op de takken en als die weg zijn kan er weer gewapperd worden, kwestie van de mast van het ene naar het andere gat brengen.
Dat deed me vandaag aan het volgende gedicht denken:
Hoor even, ik vertel je wat
ik heb vandaag de vlag maar uitgestoken
omdat de lucht iets heel bijzonders had
omdat de winden zo naar bloemen roken
Men zei, daar is iets schoons op til
en keek of men de koningin verwachtte
de wereld was zo wijd zo wit zo stil
ik keek eens hier, ik keek eens daar en lachte.
Toen dreef een grote vogel aan
en bleef wat spelen op z'n zilv'ren zeilen
die had twee stelte' om in een poel te staan
en nog een stok om slootjes mee te peilen.
Daar dreef nog eens iets wits voorbij
heel in de verte hing een klok te klinken
de witte mist hing op de groene wei
en daarin stond een druipend paard te blinken
De wereld kreeg eensklaps een kleur
de grote hemel was ineens ontloken
de rijke zon verguldde een oude deur
en toen heb ik de vlag maar uitgestoken.
Jac.Schreurs.
twaalf reacties
Onze vlag hangt een paar keer per jaar,aan onze voorgevel.
En als ik iedere dag wil zien waar de wind vandaan komt,kijk
ik naar de Graafsevlag die op de gevel hangt van het Steak-
house aan de overkant van ons.
Hier geen vlag, wegens niet nationalistisch zijn.
Op zich vind ik het wel leuk staan, en her en der wappert er ook wel eens wat Gronings.
Ach wat mooi! Er schiet mij zomaar een brok in de keel….