Trugkieke
Vanmiddag ben ik eens met alle oude fotoboeken in de zon gaan zitten, want ik kon het niet uitstaan dat ik die foto maar niet kon vinden. En ja hoor in het allerlaatste boek, bijna op de laatste bladzijde vond ik hem, hij had zelfs een naam stond er bij, Thijs. Gewassen en geboend voor de foto, met een stralende Sil erin ergens in 1987. En zo ziet Thijs er dus nu uit.
Ik was zodoende weer in Frankrijk, jaren achter elkaar. We verbouwden ons huis aan de Ingridstraat met 't Woluus er aan, dat later weer kapsalon werd. We bouwden de loods en later het huis en tussendoor waren er feestjes. Ik heb genoten en ben toch van plan nog eens een paar fotoboeken te maken van de digitale foto's van de afgelopen jaren, want het is toch wel leuk met zo'n fotoboek in je handen in de zon. Misschien een leuk klusje voor de volgende winter. Het voordeel van gedrukte fotoboeken is ook dat er geen hoekjes, plakkertjes, of plastic overslagblaadjes gebruikt worden, want bij sommige is de lijm al behoorlijk uitgewerkt.
Eerder had ik al gewandeld op het strand, ik heb er rode konen van.
tien reacties
Sorry,maar ik moest wel even lachen bij het zien van die schroothoop,van Mini- Thijs.Ik heb ook wat afgescheurd
met zo)n zwarte mini in de jaren tachtig,die dingen liepen
als een tiet,heerlijk.
En als je net zolang als ik wacht,met het maken van de foto-
boeken,ben je twee jaar verder.
Drie fotoboeken,en een schoenendoos op volgorde gesorteert,en
weer een winter voorbij,dan maar de komende winter.
Wat leuk, een zwarte! Dat motiveert me wel om mijn Rover weer eens aan de praat te gaan krijgen. Ik heb gisteren een onderdeel besteld dat ‘t hem misschien doet.
Thijs is net een mens