Ouder van dag
Mooi oud worden is een kunst en de distel verstaat die zo op het eerste gezicht goed.
Ik vind het weleens moeilijk. Niet dat ik moeite met rimpels heb of hoe mijn lijf verslapt, maar vooral met hoe ik me moet gedragen.
Daar kan ik soms behoorlijk van uit mijn doen zijn.. doe ik het wel goed, doe ik niet te gek, misschien word ik al dement, dat zou toch zomaar kunnen... of misschien slaat ome Altz al toe, ik lust tenslotte graag een wijntje. Moet ik niet eens naar de dokter? Soms duizelt het me letterlijk, maar even later is het weer voorbij...
Wat moeten mijn kleinkinderen later wel niet denken. Wellicht weren ze mij uit hun Hyves of Faceboek contacten, zou het daar ooit op uitdraaien? Vroeger was dat er allemaal niet. Wist ik veel wat mijn moeder deed als ze uit mijn gezichtsveld verdwenen was, welke vriendjes ze had en welke grapjes ze met elkaar maakten. Ik vind het er allemaal niet makkelijker op worden hoor.
zeventien reacties
Je maakt je weer veelste druk,hoe anderen over je denken,
zouden onze twee kids tegen mij zeggen.
Je kleinkinderen mogen trots op je zijn, op zo)n sportieve,
actieve,en een gastvrije oma.
Je bent wie je bent,geniet van het leven,alles wat je gehad hebt,pakken ze niet meer van je af.Oma)s mogen nog steeds gek doen hoor.
En wat een ander van je denkt,daar moet je lak aan hebben.
Zulke aardige reacties krijg ik nooit van E van InR. ;)
Maar goed dat je dit probleem even aan de kaak stelt. Ik noteer het even zodat ik mij kan voorbereiden.
@Mack: Ik heb geen gumknop, maar ik neem aan dat mijn scrollbalkje goed werkt?
@Leidse Glibber: Die zag er ook nog erg aantrekkelijk uit zeker 
Toen ik een jaar of dertig was zei mijn moeder eens dat ik me nu ‘naar mijn leeftijd’ moest kleden. Ik vond dat een rare opmerking, alsof mijn moeder, toen zo oud als ik nu ben, zich naar haar leeftijd kleedde. Maar wat jij zegt, hoe gedraagt iemand zich van mijn leeftijd eigenlijk, dat vraag ik me ook wel eens af. Om dan snel tot de conclusie te komen dat wie ik ben niet een ander mens is dan toen ik dertig was, en waarom zou ik me dan anders moeten gedragen. Verder kan iedereen die vindt dat ik mij niet serieus genoeg gedraag en te gek doe en me te jeugdig kleed (whatever that is!) de boom in! 
Mam maak je niet druk…ik ben zo gek als een deur dus als jij gek doet vind ik dat alleen maar normaal en de kinderen zijn het van mij gewend dus daar hoef je je geen zorgen om te maken…zullen we doen wie het eerst Korsakov heeft?
Zodra je niet meer mijn blog kan vinden is het behoorlijk mis.