Blik terug
Ik vroeg me af wat ik eigenlijk aan het doen was toen ik 43 was, dat was in de winter van '90/'91en je zult het niet geloven, maar wij sliepen ook in de blokhut. Verder woonden we in de loods, waar nu de kapsalon is, want we waren ons huis aan het bouwen.
We hadden er een paar stoelen en tv neergezet. Later gingen we ook binnen slapen, omdat het te bar werd en we alleen een electrische deken hadden. We moesten dan wel zorgen dat alles weer netjes aan de kant was voordat de jongens kwamen.
Het was ook het jaar dat mijn moeder overleed. Gek om nu te constateren dat ik toen net zo oud was als Miriam nu, best jong eigenlijk, al vond ik dat toen wel meevallen. Mijn moeder vond ik nog wel te jong om dood te gaan, ze werd 74, dat moet ik nog maar zien te halen.
Het huis was nog niet goed en wel klaar of Sil stond alweer op de stoep.
Miriam had in die tijd haar nieuwe kapsalon in de Dorpsstraat, ze was de jongste Zeeuwse zelfstandig ondernemer geloof ik, tot ze naar Capelle vertrok, haar toenmalig vriendje achterna.
Daar loop je dan toch ongewild allemaal even aan te denken, hoe ging het ook alweer. Nou zo dus.
Voorlopig blijf ik nog wel even leven en bloggen.
Je zult toch maar een moeder met een weblog hebben hè, lijkt me zo verschrikkelijk!
dertien reacties
Twintig jaar terug, ik heb geen flauw idee wat ik toen aan het doen was… Volgens mij zat ik toen vol in het peuterspeelzaalwerk als voorzitter van een stichting met 4 peuterspeelzalen.
Ach we hebben wel eens momenten,dat we zitten temijmeren,en terug denken aan een bepaalde tijd.Deze maand is het twintig jaar geleden dat mijn schoonvader overleed,en ik de zorg van mijn schoonmoeder op me nam,en onze dochter was behoorlijk aan het puberen.
Vroeg ik mij ook af of je dochters dat erg vinden? Ze reageren toch wel, soms?
En wat een avonturiers waren jullie, misschien nog steeds. Prachtig, in zo’ blokhutje te slapen en alles. Mooie terugblik Ria!
22 jaar geleden. Mmm… ff denken hoor. Kapsalon, druk gezin en met m’n moeder op bezoek bij het huis in aanbouw van Joop en Ria.
Die neiging heb ik ook om terug te kijken naar wat ik tioen en toen deed. Je schrijft zulke herkenbare dingen. Mijn moeder is ook overleden toen ze 74 was. Ook ik heb een dochter die de 40 nadert. En met het breien gaat het helemaal goed. Ik heb een lekker patroon, 4 kleine kabeltjes, goed te doen.
Bij mij is er weinig veranderd sinds de jaren 90.
Maar, als ik dan nadenk, toch een heleboel.
Toen overleden mijn grootouders, en nadien gingen broer en zusje op zichzelf, met wat gevolgen.
Er zijn heel wat ergere dingen te bedenken hoor. Ga nog maar lekker even door, en kijk over 20 jaar weer eens mijmerend terug naar wat je vandaag schreef