Wat gea mun noe kriege!
We gingen weer met de bus vandaag en omdat ik er eigenlijk nog nooit erg dichtbij ben geweest besloot ik eens langs 'Slot Moermond' te lopen. Dichterbij als dit durfde ik niet, er staan overal borden met privé terrein en verder liep er helemaal niemand een beetje te flaneren, dus toen heb ik maar weer rechtsomkeert gemaakt. Viel een beetje tegen zodoende, maar mocht je eens een luxe overnachting zoeken dan kan je daar terecht.
En toen vond ik er eigenlijk ook niets meer aan. Ik wist niet hoe ik terug wilde lopen, kwam op een ruiterpad terecht en heb toen maar de kortste weg naar huis genomen. Ook niet over het strand want het was dacht ik hoog water rond die tijd en het is nog best druuk met Duutsers, die met het jaar brutaler lijken te worden. Verder aardige lui hoor, we kunnen ze niet missen maar ze moeten geen spatjes krijgen.
Op de Rampweg, stond ik al een keertje paf, vanwege een hondje met baasje op de fiets. Ik ging netjes aan de kant staan, jaja want het is best druuk daar, en toen het beestje passeerde wilde Didi even laten zien dat ze er ook was, niks aan de hand verder, maar nou nou, dat baasje begreep daar niets van hoor Duutse minachting was mijn deel.
Even later liep ik op het VOETpad op de Elkerzeeseweg. Daar kwam een hele (Duitse) familie op de fiets aangereden, ik liep gewoon verder er was ruumte zat als ze gewoon achter elkaar bleven FIETSEN op het VOETpad, maar de meneer vond dat ik STIL moest gaan staan en dat zei hij ook dat ik dat musste, het moesst toch niet gekker worden. Ik was te verbouwereerd om iets te zeggen, dat komt dan later pas als ze allang uut het oog verdwenen zijn.
De titel van dit stukje verzon Gwen, toen we daar even lekker wat aten vanavond. Ze verzon het wel, ze kan het alleen niet uitspreken.
twaalf reacties
Het viel me inderdaad op, toen wij een paar uurtjes in Zeeland waren, daar daar voornamelijk in Duits wordt gesproken! En volgende keer roep je maar iets terug tegen die Duutsers, maakt niet uit wat. Ze zorgen zo wel voor hun eigen impopulariteit hè?
Ja en ik maar vriendelijk goeiendag blijven roepen naar iedereen. Negen van de tien zeggen niks terug.
Gewoon doorlopen, je mag toch wel eens weten hoe het er uit ziet.
En van duitsers en andere passanten niks aantrekken, ze weten niet beter.
Gelukkig zijn niet alle duiters het zelfde. Deze waren vast slecht van zicht anders hadden ze het voetpad bord vast gezien.
Ja, ze hebben de neiging altijd gehad om hier de boel over te nemen. 
Echtgenoot heeft veel gewerkt met Duitsers. Ze denken dus wel degelijk, dat wij een van hun provincies zijn. Vandaar dat brutale gedrag, denk ik. Met ze werken ging trouwens heel goed, want als je ze een keertje goed afsnauwt zijn ze verder wel redelijk mak.
Maar vlak Hollanders in het buitenland ook niet uit. Je schaamt je af en toe de ogen uit de kop voor je landgenoten.
bekijk het maar zo:schrijf niets toe aan kwaadwilligheid wat je ook kunt toeschrijven aan stompzinnigheid. dat helpt vaak wel.
Laat je vaders wel een beetje heel? :)