Bijna net alsof...
Twee koningskinderen.
Als alle mensen op hun handen liepen
En ankers bleven drijven op de Rijn,
Als oesters ongehoorde dingen riepen
En naalden ons doorstaken zonder pijn,
Als kangoeroes in hemelbedden sliepen
En mummies konden zingen in hun schrijn,
Als piramiden soepel zouden zwiepen
En modderbaden geurden naar jasmijn,
Als reuzen gingen zwemmen in 't ondiepe
En er geen einde kwam aan dit refrein,
Dan hoorde ik een raamkozijn zacht piepen
En kuste jij me, dwars door het gordijn.
Ik weet niet veel van schrijvers en dichters, maar Gerrit overleed vandaag en ik vond het altijd wel een leuke man, vooral de manier waarop hij praatte.
Het was een natte boel vanmorgen maar toch nog een flink stuk kunnen knippen en daarna gewandeld tot de zon weer doorkwam.
'Wat ga jij morgen doen?'
'Stukje knippen denk ik... ik vind knippen leuk...'
Soms lijkt het bijna net alsof alles weer gewoon is en dat is fijn.
De een knipt haren, de ander de heg…