Even schrikken
"Waarom blijven die rotklompen nou niet aan mijn voeten zitten...", dacht Joop vanmorgen, terwijl hij bijna omver viel bij het trapje in de tuin, "... en waarom gaat die sleutel niet gewoon gelijk in het sleutelgat".
Ik zag het gebeuren, keek hem eens aan en vond zijn mondhoek wat naar beneden hangen. We hebben even afgewacht bij een kopje koffie en toen heeft hij toch de dokter maar even gebeld, we kondelijk gelijk komen. Ze deed wat testjes en kon eigenlijk niets bijzonders ontdekken. Joop vertelde dat het nu wel aan de rechterkant was i.p.v. de linker en daarom stuurde ze ons toch even door naar de spoedeisende hulp.
Daar werd bloed afgenomen een hartfilmpje en een hersenscan gemaakt, er bleek niets te zien.
We mochten weer terug naar huis, medicijnen slikt hij al, dus we gaan 'gewoon' weer verder.
Over zes weken terug voor controle.
De klompen bleven net weer zitten.
vijftien reacties
Oh bah, dat is zeker schrikken. Heb je in het ziekenhuis ook meteen internet? Of is het een spelletjesding?
Dat is zeker schrikken zeg,en misschien ook wel bevangen door de hitte.Maar houd hem maar goed in de gaten,en hopelijk is het niets.
Angstig weer! Met de ervaringen die jullie hebben blijf je natuurlijk alert, en dat is maar goed ook. Maar leuk is anders.
ga je naar de seh en wat neem je mee? na 14 dagen onvrijwillig internetloos kán ik me er iets bij voorstellen. maar het geeft wel te denken over onze onafhankelijkheid.
Das ff schrikken…..
Je hebt hem toch niet laten lopen vanaf de brug è? ;)