Beestjes
Zoals elke morgen toog ik vanmorgen na de koffie naar de duiven om ze te voeren. In de eerste twee hokken was er niets aan de hand, ze vlogen me hongerig tegemoet. In het derde hok zat elke duif stilletjes in een hokje, geen honger, beetje bangig, een kast was omgevallen, ik snapte er niets van. Tot ik bloed zag, ik dacht eerst door de omgevallen kast, maar ik zag geen gewonde duif, ik telde er ook maar negen en volgens mij moesten er toch tien zijn. Het bloedspoor leidde naar het raam dat op een kier stond met een rooster ervoor, dat nu wel erg wijd open stond. Toen ik buiten ging kijken vond ik alleen een kop, de rest was foetsie, opgegeten. Ik heb onze duivengoeroe gebeld en die is even wezen kijken. De ramen zijn nu dicht ik heb alles nagelopen, volgens mij is er nergens een gat, maar ja je weet nooit hoe zulke beesten kruipen. Een steenmarter, fret, otter? Ik heb geen idee.
Als ik nu nog maar kan slapen vannacht, want ik moet wel een beetje uitgerust zijn voor mijn bezoek van morgen natuurlijk. Marlies komt en ze brengt nog iemand mee, of eigenlijk komt Dagmar en Marlies komt mee als begeleiding. We kennen elkaar van de beestjessite, waar we bijna tien jaar geleden alledrie actief waren als insect en ooit een meeting hadden op dit adres (zie foto. vrnl. marlies, ik en dagmar). Dagmar heeft inmiddels een rolstoel nodig, maar we gaan er met z'n drietjes een fijn feestje van maken hoor. De strandstoelen staan klaar.
Ik hoop voor je dat dat roofdier niet meer terug komt, anders heeft die nu een makkelijke voederplaats..