Het is niet altijd feest
Ik ben toch wel een beetje uit mijn doen hoor. Natuurlijk kan ik wel alleen gaan wandelen, maar daar vind ik niets aan. Op het gemak deden we een rondje rond het dorp vanmiddag en dat is nog ver zat, want eigenlijk heeft ze nu twee zere knieën natuurlijk.
Ik realiseer me nu ook pas hoe het is als je een hond met een handicap hebt, want ik moet nu ook alert zijn op loslopende honden, dat ze niet te dichtbij komen en dan leg ik het telkens maar weer uit, dat ze even niet mag spelen omdat dan het gevaar bestaat dat ze weer door die knie gaat. Ik kan me nu ook wel voorstellen dat je daar op een gegeven moment geen zin meer in hebt en boos wordt als mensen hun hond niet bij zich houden. Het is natuurlijk anders als ze allebei loslopen, dan is het vanzelfsprekend dat alles mag.
Morgen komt Sil gezellig met de kinderen en Storm, dan moeten we ook even voorzichtig zijn, want erger dan dit moet het niet worden natuurlijk. Het is even niet anders.
Het leven is nog niet zo eenvoudig als het lijkt soms.
Wij hadden geen zon vandaag, alleen maar mist, bah!
zeven reacties
En wij hadden zon en mist en spanning, en zo hoort het toch. En als het dan even anders is zijn we van slag af.
Hier was het zonnig,je voelt je meteen een heel ander mens.
Straks lekker ontspannen als de loge’s komen,geniet ervan.!
Hier ook mist gister. En nu ziet alles weer wit :(
Ja, een hond met een handicap is lastig. Hier hebben we er ook een.
Wij hadden van 0116 tot 0338 geen spanning, ook weer eens wat anders.