Gat en de gaatjes
We begonnen maar eens met het volgooien van een metselkuip met blubber. Niet dat je dan ineens meer ruimte hebt, maar toch, je moet toch wat verzinnen.
Daarna schraapten we de blubber weg, om te zien of we ergens een gat konden ontdekken, tenminste Joop deed dat, hij stond erin en ik keek ernaar.
En eindelijk vond hij iets, een flinke weerhaak met kleintjes ernaast, op de plek waar het harkje had gelegen. Even later nog eentje en nog eentje... En overal moeten dan oplossingen voor gevonden worden, want hoe houd je het water weg... de folie moet dan omhoog dus er moet iets onder...
...daar ben ik dan weer voor. De rubberen hamer in dit geval.
De gaatjes zijn geplakt, de vissen en de planten weer terug uit de bak in de vijver en nu is hij weer langzaamaan vol aan het lopenen. Nu maar hopen dat het deze keer wel ........ en anders nog maar een keer.
Het is trouwens rubber, net zoiets als de binnenband van een fiets dus goed te repareren. Zo'n lap folie is natuurlijk best betaalbaar, maar wat een werk! Daar stelt dat klusje van vandaag niets bij voor hoor, want dan moet alles weg, ook de randen, want het ligt tot ruim op de kant en de waterloop is er ook aan vast. Nee daar denken we nog lang niet aan, misschien gooien we hem dan wel dicht of maken er een leuke zitkuil van, dat wordt vast ook binnenkort weer mode.
zes reacties
Jeemig wat een werk allemaal. Ik hoop maar dat jullie de lekken hebben gevonden!! Het is toch een erg mooi punt in de tuin… de vijver. Ik ga dik duimen!!
Wat een ellende. Nu maar hopen dat er niet nog meer verborgen lekken zijn! Het zou toch zonde zijn om er een zitkuil van te maken, water brengt altijd wat extra leven in de tuin.
Goh Ria ik bewonder jullie moed, hoor. Ik zou eerst eens wanhopig bij de pakken uh nee blubberneer gaan zitten om moed te verzamelen. Ik ga voor jullie duimen dat het nu goed is.