Onzomers
Ondanks de kou gaat de natuur gewoon verder natuurlijk, alles is zo groen als wat, er bloeien bloemen, de kikkers kwaken zich schor., nu de zon nog, of in elk geval wat warmer.
Gelukkig hebben we al twee mooie dagen achter de rug, mischien wel drie. Wat een armoe toch. En druk dat het is, want de Duitse meute heeft zijn plekje op de camping lang geleden al besproken natuurlijk. Ze gaan alleen nu niet naar het strand, maar stappen in de auto en gaan naar de Lidl, of de Aldi, of zomaar een rondje rijden.
Ik deed ook wat boodschappen en nam het laatste net sinasappels mee bij de PLUS, het net dat niemand wilde hebben, want we tillen er toch minimaal altijd wel twee op om te kijken waar de mooiste inzitten. Liep een klein rondje en zat voor de rest lekker binnen bij de kachel, het is niet anders. Gelukkig geen spier- of rugpijn van het harken van gisteren.
Mijn naaimachine vandaag ook weer even uit het stof gehaald, Miriam had een naaiklusje. Hij doet het nog, loopt als een tierelier, de klus is alleen niet gelukt, die was hem te ingewikkeld.
Zelf loop ik aan een breiwerkje te denken.
In Groningen was het helemaal niet onaardig, ik had mijn jas uit in de stad.
Naaimachines zijn over het algemeen onverslijtbare dingen, drupje olie en alles doet het weer. Helaas kan zo’n machine het niet alleen.