Krotenkokers
Loop ik helemaal naar de Zoete Kers vanmorgen, zijn ze gesloten! Ik wilde graag verse krootjes, want in de supermarkt verkopen ze alleen nog van die vacuum verpakte dingen en die vind ik niet zo lekker, hoewel ik ze nu toch weer gekocht heb vanmiddag.
We liepen door naar Renesse voor wat harinkjes, eentje at ik er gelijk op en we liepen terug naar het Transferium waar over een kwartier de bus zou komen. Het was er heerlijk op een bankje in de zon en ik nam nog maar een harinkje, het lieveheersbeestje kwam gezellig bij me op schoot zitten.
Vanmiddag maaide ik het gras nog eens, het was lekker opgedroogd in de zon, hoewel het nu om deze tijd nooit helemaal meer droog wordt natuurlijk en ik denk nu dat het wel zo ongeveer de laatste keer is geweest.
En zodoende dacht ik aan de krotenkokers en waar het woord vandaan zou komen. Hier vond ik de meest uitgebreide uitleg. En hier een erg leuk stukje:
Verjaardagslunch vandaag! Dit zorgt voor zoveel hoogspanningsstress dat mijn iPhone zich spontaan oplaadt.
“Jij hoeft mij niet zo giftig aan te kijken, mop! Het staat niet in het boek, dus ik ken er niks aan doen”, zegt het te blonde, kauwgumkauwende broodmeisje van de broodafdeling, die broodnodig een cursus klantvriendelijkheid zou moeten volgen om uiteindelijk niet brodeloos te eindigen. Ik vroeg alleen waarom de dertig croissants, gisteren besteld voor mijn verjaardagslunch, niet klaarliggen.
Briesend van woede graaf ik in de krochten van mijn bestaan naar woorden die het gistingsproces aan haatgevoelens het beste uitdrukken... Maar, afgezien van een soort gesis en gebrom en wat vulkanische consumptie, komt er niks uit mijn mond.
“Addergebroed! Verrekte droeftoeter dat je bent!” Ik kijk naast mij in de twee lieve ogen van een oud, klein propje dame met plastic regenkapje. ‘‘T is dat ze hier van dat zachte brood hebben voor tandloze oude velletjes als ik, anders zou ik hier ook niet komen hoor, schat! Krotenkokers en natnekken, dat zijn het!”
Ik geef het oude velletje een kus en zweef verdwaasd en lachend de winkel uit. Dankbaar voor de verrassende hulp en de retro-boost van mijn scheld-vocabulaire. Croissants? Zo 2011!
zeven reacties
Ja, dat is wel pech. Maar het heeft je een zeer interessant logje opgeleverd, Ria. In A’dam noemde men ze bietjes, waar ik toen woonde. Ik vond ze heerlijk in de zwangerschap, waar ik zoutarm moest eten. Pas na een hele tijd kwam mijn ‘vroedvrouw’ erachter, dat ik die bietjes at en die werden gezouten met het koken. Ja, wist ik veel.
Ach, het was in elk geval prachtig herfstweer voor een stevige wandeling. En als je half november dan ook nog eens bezoek krijgt van een lieveheersbeestje, dan kan de niet meer stuk, met of zonder verse kroten.
Ja, als Sinterklaas eenmaal aanwezig is dan groeit er niks meer.
De slutingstijden zorgen er voor dat je soms toch naar de supermarkt gaat, die is ook langer open. Moderne tijden he, we zoeken en vinden en leren en weten.
Je hebt in ieder geval een prachtige wandeling gemaakt,wat een zonnige dag was het vandaag!
Mijn Oma kon die krootjes zo lekker klaar maken.
Tsja, het zit niet altijd mee in het naseizoen… Maar ik zie dat ze maandag open zijn.