Fantasietjes
Het strand is toch eigenlijk wel het allerleukste dat er is, dus we gingen vandaag weer eens fijn met de bus en liepen met windje mee terug. Het was best druk ook al zie je dat op de foto's niet zo, veel Duitsers die blijkbaar weer een lang weekend hebben of zo.
Ik zat samen met nog een wat oudere dame in de bus. Zij had ook voor de stoelen met veel beenruimte gekozen, dat doe ik ook altijd met Didi, dus we zaten naast elkaar, met het gangpad ertussen. Ze was zich al een hoedje van Didi geschrokken (dat zei ze toen die ineens naast haar stoel stond) en daarna heeft ze me niet meer aangekeken. Zij reed achteruit en ik vooruit, dus daar moet je dan echt je best wel voor doen.
Ze was in het koningsblauw, helemaal, inclusief tas en bril. Nog voordat we bij Camping Duin en Strand waren pakte ze een stukje koek of brood ter grootte van +/- 4x4cm uit haar jaszak, het zat in een plastic zakje, ik vond dat eigenlijk helemaal niet bij haar passen, maar goed.. ze begon kleine hapjes te nemen. Ik heb vol bewondering zitten kijken, want zo'n stukje is bij mij in twee happen weg, misschien wel één, maar zij deed er helemaal mee tot bij de rotonde vlakbij Renesse.
En tijdens het af en toe gadeslaan krijg ik daar dan natuurlijk allerlei fantasieën bij. Misschien heeft ze een zere mond, passen haar tanden niet goed meer, of heeft ze een blaar, er moet toch iets zijn. Misschien last van haar maag, dat kan ook, dat ze langzaam moet eten.
Ik zal het nooit weten, we stapten samen uit en zeiden gedag, dat dan nog net wel..
Didi vond het zoals altijd heerlijk op het strand.
En wie zegt dat honden niet kunnen lachen heeft het mis hoor, kijk maar goed.
acht reacties
Ja, een vreemde dame. Het zou mij ook bezig houden. Die twee foto van Didi vind ik veel leuker. Tuurlijk kunnen honden lachen.
ja, sommige momenten zijn wel zo merkwaardig, met bijbehorende gedachtengangen.
Het hoort allemaal bij de reis.
Wandelen is fijn!
Wat het strand betreft ben ik het helemaal met je eens. En de wester- en Oosterschelde komen ook in mijn top 5.
Zo een persoon bestuderen kan leuke gedachten opwerpen.
Dat is ook weer zo leuk van het openbaar vervoer, je beleeft altijd weer wat. Als ik schrijver was zou ik de hele dag in het OV zitten, inspiratie te over!
Dat was die enige zeeuwse die zo zuunig was natuurlijk!! :)