Terugblik
Ik liep even de tuin in om wat foto's te maken, het was er nog niet van gekomen vandaag, toen mijn oog op de vergeetmenietjes viel. Ze komen daar elk jaar terug want die zaaien zich wel uit.
De kinderen logeerden bij me, negen jaar geleden alweer en we maakten de vuurkorf er mooi mee.
Ik liep daarna richting duivenhok want er was iets raadselchtigs. Didi had er gegraven en Joop had een klein zwart bolletje weg zien lopen, geen rat, want het was wollig en zwart... en toen ik voorzichtig de hoek om ging zag ik het zitten, een konijntje, ineengedoken in een hoekje en al gauw dook het weer weg onder het duivenhok.
Het was de enige foto die ik kon maken. Binnenkort vast meer.
Dan nog even over mijn opmerking over de bierdrinkers van gisteren. Het betreft alleen de nestenmakende boerende blikleggers natuurlijk, niets kwaads verder over de lallende levendbarende soort ;)
negen reacties
De tijd vliegt, en elk voorjaar heeft weer zo zijn eigen charme! Kleine verschillen, elk jaar weer, dat maakt het leven zo uniek.
vergeetmenietjes staan hier ook elk jaar weer. Meer en meer lijkt het. En de kinderen zijn inmiddels een stuk groter.
De konijnen die hier zitten ook. Die zijn ook wat groter. Maar die van jullie wordt dat ook :D
Ka, onze vroegere tuin stond vol met ‘vergeetmijnietjes’. Leuk die oudere foto van je twee kleinkinderen. Ik ben ook benieuwd naar dat konijntje; zal wel ontsnapt zijn.
En dan die laatste zin: ‘……de lallende levendbarende soort’, hahaha, Ria, wat een vondst.