Meer en minder
Leuk, die spuitdingen op het fietspad. Ik vind het ook altijd fijn als fietsers even bellen dat ze eraan komen, meestal zie of hoor ik het wel, maar van wielrenners kan je behoorlijk schrikken als je er niet op berekend bent. Didi is niet zo schrikachtig maar voor hetzelfde geld was ze dat wel, dat weten die fietsers niet en dan kunnen er toch rare dingen gebeuren, ook als ze aangelijnd zijn.
Ik had eerst een kleine grote schoonmaak vanmorgen. Heerlijk! Ik krijg er weer zin in en dan komt van het één het ander.
Daarna deden we een rondje. Joop ook.
Het is inmiddels een jaar geleden dat hij zijn stends kreeg en zodoende moet hij nu weer over op de bloedverdunners die hij eerst had, zodat hij weer zelf kan prikken. Dat moet dan allemaal weer geregeld worden, want dat is allemaal ingeleverd vorig jaar.
Even weer een omschakeling, maar het betekent wel weer minder medicijnen en dat is alleen maar fijn natuurlijk.
acht reacties
Kan je niet beter de fietsers tegemoet zien komen? Is toch veel veiliger?
En je hebt weer prachtige foto’s.
Je hebt weer mooie bloemetjes gekiekt.
Wat medicijnen betreft: hoe minder hoe beter, zeg ik altijd maar.
Geniet weer van die mooie kiekjes van je hoor!
Alleen maar een goed teken minder medicijnen!
Ja je schrikt vaak van die wielrenners zeker als je op een fietspad zit naast een drukke weg.En je hoort ze niet bellen en ineens een hard gegil achter je!!
Daarom heb ik sinds kort een achteruitkijkspiegel op m’n fiets. Wel zo fijn te zien wat er van achteren komt.
Schitterend die laatste foto’s. Trouwens die plaatjes op dat fietspad zetten je aan tot nadenken.