Woehoei!
We zijn weer eens rigoreus aan het uitdunnen, een mens bewaard gewoon veel te veel. Verouderd spul, dat wanneer je het nodig hebt niet meer btuikbaar is, stoeltjes die misschien nog weleens handig zijn voor op het strand. Vieze ouwe kussens. Weg ermee! En ik moet zeggen het ruimt lekker op.
We brachten vanmiddag een volle kar naar de milieustraat en toen ik de vieze oude kussens in de daarvoor bestemde bak ging gooien lag me daar toch een prachtig rotan stoeltje, nog helemaal heel, wie gooit zoiets nou toch weg!
Dus ik vroeg aan iedereen die daar rond liep of zij dat stoeltje weg hadden gegooid, ook aan de man die voor ons stond in de rij, we hadden al een praatje met hem gemaakt over onze auto, nee van hem was het ook niet, maar als dat zo was mocht ik het hebben hoor.
Ik naar de vader-overste van de straat met mijn vraag of ik het stoeltje mee mocht nemen, 'nee mevrouw dat mag zeker niet, alleen als degene die het gebracht heeft het goed vindt. Dat wist ik dus al, dus ik zei, 'hij heeft het gebracht' wijzend naar de buurman, 'ja hoor neem maar mee' riep die, het spelletje meespelend, woehoeiii!!!
Nu heb ik nog een mooie 'nieuwe' rotanstoel. Marlies de volgende is voor jou hoor, ik heb er nu genoeg!
Vanavond verzette ik nog even een paar stammetjes, dat wordt vanzelf weer mooier en mooier en misschien help ik ook nog wel een handje
want zeg nou zelf, zulke mooie vlakjes kunnen best wat opgevrolijkt worden natuurlijk.
zes reacties
Haha ja rotan stoeltjes kun je nooit genoeg hebben. Mischien nog wel eens handig voor op het strand of zo 
Toen ik dat rotan stoeltje zag, dacht ik ook meteen: “Gooit Ria dat weg?” maar nee. Streng zijn die mannen van het groot vuil, hè? Gelukkig hebben jullie het slim opgelost.
Haha, je verhaal doet me denken aan kinderen die met meer spulletjes van de rommelmarkt thuis komen dan ze er hebben verkocht …
Dat schiet niet echt op als je meteen weer rommel meeneemt…