Over winnen en festivals
Omdat Joop best een lang stuk schreef over 1 van de zwaarste dagen uit zijn leven, laat ik het daar vandaag bij. Hij schreef het ook pas op de 25ste, want de 23ste kwam het er niet van.
Gisteren 23-10 was het festival van Depoëlie. Alle bezittingen worden in huis gehaald en aanbeden. Morgen is het festival Tihan. De broer krijgt brood, wijn, fruit, bloemen en een Tika van zijn zus. Zus krijgt geld, een omslagdoek een hesje en bloemen.
Dag 5 uit het dagboekje van Joop 23-10-2014
Wat kan een mens moe zijn. Dit was wel 1 van de zwaarste dagen van mijn leven. Vroeg op met de eerste schemering om 5.30u. 's Nachts om 12 uur was er iemand die dacht 'kom ik ga eens met de trommel langs bij iedereen', rondje dorp en omgeving en weer terug. Daarna nog een serenade in het dorp. Zal wel te maken hebben met het komende festival voor broer en zus, maar daar hoef ik toch niet aan mee te doen..
Eerste deel was afdaling naar de rivier, natuurlijk gevolgd door een flinke stijging naar een stuk landbouwgrond dat we al hadden zien liggen en waar tien jaar geleden wiet op werd verbouwd. Nu alleen maar mais. In het dorp zie je ook bijna geen wiet meer.
Landbouwstuk over gestoken naar de rivier die we moesten hebben om te volgen. En toen begon de ellende. Eerst een oude brug, dan over de rivier via een omgevallen boom, toen door de rivier over stenen die ze erin gooiden en zo nog een paar keer. Onderweg op dezelfde plaats lunch genoten als 10j geleden. En 10 uur was ook nog wel goed. Maar toen een heel stuk door de bedding over stenen, dat brak op en toen de klim naar de pas op 3500mtr. Dat bleef maar duren en ik kwam bijna niet meer vooruit. Zuurstof was minder en de conditie ook in vergelijking met 2004 toen het ook al de zwaarste beklimming was. Maar het is me wel gelukt op mijn 69ste!
Toch weer laat op de campplaats, dus nauwelijks de tijd om de zaak bij daglicht op te zoeken e.d. Morgen zou het een makkelijke dag moeten worden, maar dat dacht ik 10 jaar geleden ook.
elf reacties
Goh die Joop. Hij mag zeker trots zijn op zijn 65e, dat hij het toch gepresteerd heeft.
Joop, heel goed, hoor.
En Ria, bedankt dat je het ons mee laat beleven. Ik wist niet dat het zo zwaar was.
Ook nog natte voeten gekregen bij al dat oversteken van de rivieren? Zo oppassen dat je daar geen blaren aan overhoudt. Joop heeft het toch maar weer gehaald, iets om trots op te zijn en lekker nog een tijdje op te teren.
Aargh, Ik heb waterdichte bergschoenen en de dragers gooien zoveel grote stenen in de rivier, zo diep is die ook weer niet, dat ik van steen naar steen kan lopen. Als je echter uitglijd of de steen rolt weg lig je alsnog in de rivier want het stroomde toch weg hard. Maar alle oversteken droog gebleven.
ja, dat is allemaal zeer avontuurlijk. En als het allemaal goed afloopt is dat prima. En daar hopen we dan maar op.
Nog een vraag aan Joop: hoe is het dan om weer terug te zijn in het overgeorganiseerde wereldje in Nederland? Mijn kapster was vorig jaar in Nepal en had meer moeite te wennen aan weer terug te zijn dan dat ze daar moest wennen.
Dapper hoor! Ik hou er niet zo van moe worden in de vakantie, maar als je wat wil zien zit er niets anders op.