Pok pok bèèh!
Pok... pok... pok... zo klonk het vanmorgen, eigenlijk werd ik er wakker van geloof ik. Ik ging maar eens luisteren overal, of ik het 'getik' kon traceren, maar eigenlijk klonk het overal even hard. Joop, die inmiddels ook aan het zoeken was, dacht eraan maar eens onder de vloer te gaan kijken, want in de kelder was het geluid duidelijk harder en soms stopte het ook een tijdje, heel vreemd. Het klonk ook niet als druppels eigenlijk.
Tot hij ook eens in de goot ging kijken, misschien stond daar water in... zodat het langzaam in de regenpijp druppelde, maar ook dat was niet het geval, wel was het geluid buiten ook goed te horen, net als binnen. Eigenlijk overal in de tuin... We weten het nog steeds niet, maar er werd blijkbaar ergens geheid, Mir had het ook gehoord. Het drupte in het hele durp... en gelukkig niet onder de vloer.
Vanmiddag lekker gewandeld. Joop haalde me halfverwege in en de rest liepen we samen. Er lag een schaap op zijn rug en de pootjes bewogen nog, dus heeft Joop hem even omgedraaid. Ik zou dat niet durven eigenlijk en zou er de dichtstbijzijnde boer bij hebben gehaald, dat was nu niet nodig.
Dag 8 uit het dagboekje van Joop 26-10-2014.
We zijn dus afgedaald en zitten in Bobang. Verder dan de bedoeling was, maar we konden geen goede staanplaats vinden om de tent neer te zetten.. Vanmorgen rustig gewacht tot we de tent in de zon konden drogen.. Dat was dus een meevaller, de tegenvaller was dat er geen oversteekplaats meer was over de delta van de rivier. Omdat iedereen vertrokken was werden die niet meer onderhouden.. Dus omlopen naar een brug in Dorpathan, een omloop van 1,5 uur.
Toen kwam er toch een meevaller, over de brug waren ze begonnen een nieuwe weg aan te leggen, dat liep een stuk prettiger en bovendien kwam deze weg een pas eerder. Maar het was dus toch een langere tocht dan de bedoeling was. Wel lekker zonnig weer, maar het veranderde, want toen we op een geschikte plaats kwamen begon het te regenen. Na de regen de tent opgezet. En net toen ik dit begon te schrijven kwam er een meiden groep en die wilden zingen en dansen voor mij. Zo gezegd zo gedaan. Op foto en film en nog Nep.R. 500 als gift. Morgen ga ik niet verder dan Burtibang anders gaat het te snel en in Pokhara heb ik geen kamer en bovendien moet ik toch altijd nog de 13 trekkingsdagen aan de dragers betalen.
zes reacties
Bij ons gaat het al net zo. Als Gosse er bij is wordt het schaap omgerold en op de poten gezet, maar als ik alleen ben ga ik naar de boer. De planning heeft toch wel een grote invloed op de trektocht, merk ik. het is niet helemaal vrijheid blijheid.
Ik wist wel dat schapen op die manier dood kunnen gaan. Wij wonen dan ook in een echte schapenstreek. Maar hoe je dat precies moet doen,geen flauw idee! Knap van Joop.
Spannend die tocht in Nepal. Ik las net van Joop dat het andere jaren beter weer is. Nou ja, hij is gelukkig heelhuids terug.
Ach, schapen zijn zulke rare beesten. Het schijnt zo te zijn, dat ze geestelijk helemaal instorten als ze zo liggen. Nu hebben wij niet veel schapen voor het huis, maar vroeger wel. Ik heb het telefoonnummer van de eigenaar en heb heel wat keertjes gebeld dat er weer zo’n wolbaal ondersteboven lag. Hij kwam dan meteen aanscheuren, want het kan zo maar te laat zijn.
Inmiddels heb ik Joop’s belevenissen gelezen. Mooie reis!
Strakke aktie van joop met dat schaap. Als het nat is en op de rug ligt komt het zelf nooit meer overeind en gaat dood…