Herdenken
Ongeveer hetzelfde als gisteren wat het weer betreft.
Verder denken we weer aan de ramp vandaag:
'Maandagmorgen heb ik een vlag gemaakt van 'n stuk hemd aan een stok en die naar buiten gestoken. Na een paar uren kwam er een watervliegtuig, maar dat kon niet landen door de bomen rond de boerderij. Dus het verdween weer. Maar toen wisten we in elk geval dat ze ons ontdekt hadden. 's Middags om twee uur kwam er een helicopter. Die liet een lijn zakken, die ik vanaf onze zolder kon pakken. Daar heb ik mijn vrouw in gebonden en ja, toen moest ik haar naar buiten duwen... het water in. Ze kon niet zwemmen en was al ruim acht maanden zwanger. Het was een angstig moment, maar je deed alles om daar weg te komen. Ik duwde haar van de zolder af en binnen één tel begon die helicopter haar op te hijsen. Ze vlogen met haar weg en kort daarna kwamen ze mij en mijn dochterje halen'.
Uit het boek van Peter Slager.
En echt er gaat geen storm voorbij zonder dat het in mijn gedachten is.
En morgen denken we ook weer aan hem. Februari 1973, wat een leuke tijd was dat!
zestien reacties
Ik heb vandaag ook nog aan je gedacht, Ria. In het Zuiderzeemuseum isn Enkhuizen waren we naar een tentoonstelling over Overstromingen in Nederland. Heel knap gedaan, alsof je er midden in zat. Heel angstaanjagend.
Een zoon van Joke? Ach….
Dank je Margo, dit zijn ook zo ongeveer echt wel mijn lievelingskleuren, het grijs is eigenlijk meer bruin in het echt.
Wat heftig.. logisch dat zoiets in je systeem is gaan zitten.
Wel een schitterend werk heb je gemaakt, heel mooi!
Met alle respect Ria, best lastig om er op Fb mee geconfronteerd te worden.. Maar wel lief en goed bedoeld..Weet ik…;)
ok. het is voor mij ook nooit eenvoudig en ik doe het ook niet vaak, maar we moeten ook niet vergeten hoe leuk het was toen!
Ja Mack, ik was vijf.
http://riavanfelius.nl/archive/2013-01-2..
Ik heb het er elk jaar wel even over. Bloggen wordt ingewikkeld naarmate je het langer doet. Jaarlijks terugkerende feiten waar je toch niet aan voorbij wilt gaan en waarvan je aanneemt dat je lezers het inmiddels wel weten, maar dat is in jouw geval dus niet zo, wat ik je totaal niet kwalijk neem hoor. Het zou mij ook zomaar bij jou of een andere weblogger die ik lees kunnen gebeuren
Wat Joeri betreft, tsja, daar heb ik het niet elke keer over omdat ik weet dat het voor zijn ouders nog steeds niet makkelijk is, maar toch vind ik het goed om het af en toe wel te doen en dat was vandaag.
Morgen zou hij jarig zijn. De zoon van onze vrienden, oude buren, we lopen de deur niet plat, maar het is goed als we elkaar zien. Zijn hart begaf het plosteling en dat hoort niet als je nog zo jong bent….
ja, we moeten blijven herdenken en herinneren, zodat het nooit weer gebeurt! Alles voor de veiligheid.
Tja, als je zo’n ramp zelf hebt meegemaakt, dan raak je die beelden de rest van je leven niet meer kwijt, lijkt me.
Het is en blijft een belangrijke dag in de gedachte van veel Zeeuwen. Belangrijk in de zin van herdenken.
Laten we hopen dat zoiets nooit meer gebeurt.
Dat kan ik me voorstellen, wat een impact zo’n ramp!