Van alles wat
Was ik maar boekhouder geworden, mopperde hij weer eens. Dat had wel een hoop werk gescheeld natuurlijk, maar ach, dan hadden we hier waarschijnlijk niet gewoond, was ons leven een stuk saaier geweest en misschien was het zelfs tussen ons wel niets geworden.
De stronken zijn afgezaagd. Dat heeft wel een zaag gekost, maar een mannetje laten komen kost ook geld.
Het is nu een mooie open ruimte, het kacheltje is iets naar achteren waardoor het niet meer voor de 'ingang' staat.
De Pauwlonia liet zich vandaag wel van zijn allebeste kant zien, hij dwingt me bijna om hem mooi te gaan vinden.
De molen de Lelie is al helemaal in de sferen van de Tour, die gekleurde zeilen staan hem heel mooi!
Verder heel veel sterkte voor Marlies wiens hond Rasta worst met vishaakjes kreeg voorgeschoteld, hoe idioot kan een mens zijn.
Sterkte Marlies!
zes reacties
Je raakt nooit uit gewerkt in zo’n tuin maar dan heb je ook wat.
Het ziet er weer prachtig uit!
Vreselijk voor de hond van Marlies wat lopen er toch zieke mensen rond die zo iets doen…afschuwelijk gewoon!
Dat van die vishaakjes…. Echt, toen ik het las.. Welke hufter doet nou zoiets?
Sterkte voor het beest.
De tuin ligt er mooi bij. :)
Razend van woede kan ik om dit soort volslagen gekken worden. Paarden stiekem ‘s nachts in de geslachtsdelen snijden, poezen vergiftigen met antivries en ga zo maar door. Als je alleen die gedachten maar hebt, dan moet je toch echt in een gesloten inrichting, maar ja…… zie die creeps maar eens te pakken te krijgen. Dat is dan een toevalligheid.
Ook jullie tuin is er zo te zien helemaal klaar voor, nu nog wat zachter weer, zodat we ook eindelijk eens van onze tuin kunnen genieten.
Wat een rotstreek weer met die hond. Wie bedenkt zoiets nou!?
Prachtig Ria, en leuk om ‘ons’ kacheltje weer eens te zien (wij hadden hetzelfde maar het is in Luxemburg achtergebleven).