Falderie faldera
"Mee je schrepel op stap?" riep ik gisteren toen ik hem tegenkwam
"Jaa, jie bin un schouwse" riep hij terug, maar we gingen ieder ons padje verder.
Vandaag scheen de zon en omdat Jan het gisteren vroeg ging ik vandaag nog maar eens een kijkje nemen, papavers tegen een blauwe lucht zijn namelijk ook prachtig!
En wie kwam ik daar weer tegen?
"Awwi mee je schrepel op stap?" zei ik en omdat we allebei tegelijk bij de papavers waren stapte hij af.
"Mag ik vreage oe of jie eat?" zei hij en dat mocht natuurlijk en we maakten een praatje en natuurlijk waren we in verte nog familie, want die Kristelientjes, daarvan heeft iedereen er wel eentje van in de familie, en mijn oom Han had hij ook gekend, want hij woonde op Seeskaarke.
"Ze bin prachtig ee, meak mâ fotoos ô, gea je gang".
Zelf liep hij het suikerbietenveld in met zijn schrepel, op zoek naar ongerechtigheden.
Verder deed ik niet zoveel geloof ik. O ja, ik plante mijn witte roos en verplante wat dingen en ik schilderde nog wat en vanavond aten we onverwachts gezellig een daghapje bij Salud met de Goudoevertjes, het was eens tijd om een beetje bij te praten.
Mooooooi!