Op de goede afloop
Het was een beetje raar begin van de week. Ik moest om kwart voor elf in Vlissingen zijn bij de tandarts, maar onder het koffiedrinken vertelde Joop dat hij afgelopen nacht wat pijn op de borst had en nu niet goed wist was hij ermee aan moest. Ik vond het toch beter dat hij even naar de dokter ging, die kon dan de bloeddruk meten en verder kijken of er iets ondernomen moest worden.
Ik ging gewoon naar de tandarts en Joop had inmiddels ook een afspraak op dezelfde tijd als ik.
Ik was een kwartier te vroeg in Vlissingen en ook gelijk aan de beurt, lekker snel klaar dus, daarover vertel ik later nog wel wat meer. Toen ik goed en wel op de terugweg was, belde Joop, hij zat bij de dokter op de ambulance te wachten, ze vonden het toch beter om even naar het ziekenhuis te gaan. Het bloed wordt dan onderzocht op enzymen zodat ze kunnen zien of er werkelijk iets aan de hand was.
Een raar idee om je te realisren, dat terwijl ik over de Neeltje Jans richting huis reed, Joop aan de andere kant over de Zeelandbrug richting ziekenhuis Goes ging. Ik had ook gelijk naar Goes kunnen rijden maar besloot om toch eerst even naar huis te gaan waar Didi was en voor een kopje thee en een paar telefoontjes. Er was tenslotte totaal geen paniek.
Eenmaal in het ziekenhuis hebben we samen nog even zitten wachten, maar al vrij snel kwam de zuster vertellen dat er niets gevonden was en dat hij mee naar huis mocht. Wat er dan wel aan de hand was moet je maar niet vragen, een knoop in de maag, verkeerd gelegen, Joost mag het weten, maar wij niet.
Vanmiddag deed ik nog een rondje met Didi rond het dorp en we liepen lekker even langs het strandje bij de haven zodat ze even kon zwemmen. In de supermarkt stonden leuke kleine flesjes wijn, ik kocht er twee, eentje voor mijn verzameling en eentje om te gebruiken, je kunt ze tenslotte opnieuw vullen, handig voor onderweg vond de mevrouw voor me bij de kassa. Dat vond ik nu ook.
Ik heb in mijn eentje maar even geproost op het leven en de goede afloop daar achter de dijk op de paaltjes, het was er zo lekker rustig bij het aankabbelende water.
Ja, op het leven, Ria. Ik had het gelezen op FB bij Joop. Neem er straks nog maar eentje op. “OP Joop, proost!”