Uit de knop
Toen wij een tijdje geleden in Limburg waren kreeg ik van Kees een stekje mee met twee knoppen. Eentje viel er na een tijdje af, maar de grootste hield het vol. Het heeft even geduurd, maar nu hij eenmaal binnen staat gaat hij prachtig open.
Vanmiddag wandelden we sinds lang weer eens samen een rondje, even geen getrain meer voor Nepal, dat zit er voorlopig weer op, maar gewoon een rondje in ria-tempo.
En zo werd mijn probleem met het appje dat ik niet kon sluiten ook weer opgelost.
Het was heerlijk om te wandelen.
Soms zit geluk in een klein hoekje, ot, morgen staat je huisje erop.