Ho!
Dat rijen bruingerookte boeken verkooptechnisch niet echt goed doen kan ik wel begrijpen, dus ik ruimde er al wat op en vanmorgen ging ik verder. Maar ja dan worden de planken toch wel erg leeg en dan begin je te sjouwen met dingen van de ene plak naar de andere.
Toen heb ik mezelf een halt toegeroepen, want het moet wel gewoon gezellig blijven natuurlijk. Ik heb weer wat boeken uitgepakt en de boekenplanken zien er nu weer goed uit. Ik ga mijn huis niet uitkleden zolang ik er woon. Een ander doet het maar weer op zijn manier.
Ik voelde me niet echt fijn, Joop was weg en omdat ik gisteren ook al niet gelopen had deed ik mijn wandelschoenen aan en ging erop uit. Ik koos voor windje mee en besloot maar te zien waar ik terecht kwam.
En toen was ik elf kilometer verder ineens weer hier, de ballonnetjes zijn inmiddels verdwenen en ik stapte er weer op de bus.
dertien reacties
Zo snel hoeft toch niet? Gezelligheid is ook wat hoor!! Zo’n zooitje is het nou ook weer niet bij je!!
Het zou het leukst zijn als het heel erg snel ging, maar die boeken die je nu weer op de planken hebt gezet heb je straks ook weer in vier minuten tijd in een verhuisdoos gepakt, gelukkig.
Ja, ik begrijp je volkomen, met dat opruimen. En even een pas op de plaats, want alles op zijn tijd. En het gewone gezellige leven moet ook doorgaan natuurlijk.
Je moet je huis wel verkoopbaar houden en niet teveel al opruimen. Hoe gezelliger het overkomt hoe beter het verkoopt… En kale boekenplanken maken het echt niet gezellig.
Heel verstandig om tussen alle noeste arbeid door op zijn tijd toch even een wandeling te maken. Je moet wel een beetje in je gewone doen blijven.
Ach Ria, doe maar eens rustig aan. Maar dat is moeilijk voor jou, denk ik zo. Maar je hebt gelijk: het moet wel gezellig blijven (als er geen haast bij is). Wat een wandeling 11 kilometer, tjonge.