Duivenui(l)tje
Ik ging ook eens mee naar een prijsuitreiking met alles wat daarbij hoort vandaag en dat gebeurde in Tholen.
Koffie met gebak bij aankomst, prijsuitreiking, verloting, prijsuitreiking, borreluurtje met bitterballen, soep, koud buffet, toet, het was er allemaal en lekker ook natuurlijk. Oh en ook nog een grapjas, zodat het allemaal even kon zakken.
Daarna was er voor de heren een duivenpraatje en voor de dames een knutseluurtje en wel het plakken van servetjes op een juten tasje. Eerst natuurlijk allemaal een leuk servetje uitzoeken en al het andere wat je misschien wel op je tasje wilde plakken.
Ik hou niet zo van drukke tasjes dus ik was gauw klaar eigenlijk, maar wat ik er nu mee moet... want het is niet echt een boodschappentas.
Nog een prijsje werd er uitgereikt, nog een verlotinkje en we wonnen zowaar nog een doos appels, die bracht Joop al eens eerder mee en die waren heerlijk!
Een blommetje voor de dames en eindelijk konden we weer naar huis. Het was leuk en gezellig, maar wel erg lang. Dat vond Didi ook, al had ik vanmorgen eerst nog wel een fijn rondje met haar gedaan.
Al met al werden de zinnen ook even verzet.
zeven reacties
Langdurige bijeenkomsten horen een beetje bij het dorpse verenigingsleven geloof ik, de harmonie- en fanfare-avonden die ik me herinner duurden ook altijd eindeloos, ik sloop wel eens in de pauze weg.
Een doos appels is nooit weg. Jullie waren niet de enige gelukkigen zo te zien.
Zo te zien konden ze iedereen wel een kistje appelen meegeven, er staan er genoeg. Van het tasje kun je met en warmteföhn de tekening er wel afweken, dan heb je een niet opzichtig tasje.
Ja, dat duurt wel lang, maar je hoefde niet te koken, Ria, dat is ook wel eens fijn, toch?
Misschien het tasje voor je breiwerk of zo?
lekker appelsap maken !(nieuwe hobby van mijn kleindochters). dat tasje kun je misschien nog verloten.