Aan de haak
De kapstok die we nog niet zo lang hebben kan niet mee naar de Bermweg, dat wordt te breed en moeilijk met deuren. Dus nu ben ik aan het verzinnen hoe dan wel. Zulke dingen vind ik leuk en geven me afleiding.
Nu hebben we haken in soorten en maten, die van de oude kapstok, kleinere haakjes zoals op de foto en dan nog een paar mooie koperen met wel drie haakjes per haak...
We hebben ook nog mooie oude planken al bijna net zolang als we getrouwd zijn. Ze zijn geloof ik al door de helft en misschien ook al stukken kwijt, maar het is erg mooi hout. We kochten het bij Stouten, de timmerman die zijn werkplaats had aan de andere kant van de oprit van waar we nu gaan wonen. Het waren onze eerste boekenplanken en ze zijn overal mee naar toe geweest en ook vooral gebruikt als boekenplank.
'Paranapine hout' zei Stouten, ik ben het nooit vergeten, ik heb weleens gezocht en het nooit kunnen vinden dus ik dacht dat ik het ergens verbasterd had, maar nu viind ik het gewoon ineens!!! Parana pineboom.
En nu ga ik er een kapstok van maken denk ik, want hier kunnen die haken makelijk zo in het hout, maar daar hebben we uhh... iets anders wat niet zo makkelijk ophangt, dat is wel een nadeel. Hier pak ik een hamer en een spijkertje en het hangt, dat hoef ik daar niet te proberen, maar daar is ook vast wel weer een oplossing voor.
vijf reacties
Leuk, die planken. Komen altijd van pas. Hoe vaak wij onze boekenkast niet ‘herbouwd’hebben, van een hoge, van een in de nis passende naar een lange smalle lage.
Veel plezier ermee!
Ja, hout is fijn. De boormachine werkt ook maar dan moet het meteen zo definitief zijn hè.Dat wordt wel even wennen straks.
Goed idee. Dat is het fijne van hout, het blijft gewoon goed, je kunt het steeds weer gebruiken, ook al moet er wel eens wat verzaagd worden.