Huis
Maak maar een mapje huis, zei ik een tijdje geleden al, want de stapel papier werd steeds groter natuurlijk en je zoekt je dan suf als je iets nodig hebt.
Natuurlijk deed hij dat gelijk, maar toen ik vanavond een foto van die map wilde maken was hij nergens te vinden. Het stond er gewoon nog niet op, had de goede stift niet kunnen vinden... de la moet eens opgeruimd.
Maar kijk! En er zit al veel in. Ik vind het alleen zo langzaam gaan, lig er wakker van, want niets is nog zeker en ik heb er zo'n zin in, steeds meer zin eigenlijk. Er is hier al zoveel weg en opgeruimd dat ik het liefst morgen mijn spullen zou pakken....maar dat gaat nu eenmaal niet. Eerst nog een paar laadjes opruimen en wat handtekeningen uitdelen... en dat duurt nog wel even.
twaalf reacties
Ha, een mapje huis, heel nuttig. Wij slepen al ons halve leven zo’n map Huis mee, van het ene huis naar het andere. Af en toe gooi ik de oudste helft weg om plaats te maken. Maar het is leuk om ook achteraf nog eens in te bladeren. Al die dingen waar je zo druk mee was nog eens voorbij te zien komen. Die kriebel hoort erbij, als je eenmaal de beslissing hebt genomen dan duurt het altijd veel te lang eer het zover is.
Ach, je kunt alles recht breien, maar ook dat kost gewoon tijd. Voor mij zou het belangrijkste zijn de huidige woning verkopen.
Ik herken jouw ongeduld heel erg goed. Ik had het ook toen we in 1995 van Haastrecht naar Ruinen gingen. Onze bungalow werd nota bene na vier maanden verkocht, dus waar heb je het over? Maar ik kreeg er wat van. Opschieten! Ik wil wég! Je hebt het besluit genomen en dan moet er actie komen. Maar ja, het zijn nu wel andere tijden dan toen in huizenland.
Ik kan ook niet zo goed tegen dergelijke onzekerheid en/of onduidelijkheid, daar word ik maar onrustig van. En nou kan ik wel zeggen: “Probeer je niet druk te maken, ga lekker lange wandelingen maken …” Maar ja, dat schiet met het huidige maartse weer ook niet op. Kortom: ik kan je alleen maar weer sterkte wensen.
Nog niks geen nieuws, Ria? Ik snap best wel dat je ongeduldig bent, hoor.
In mijn kasten is het ook vaak zo’n troep. Ruim je het op, is het (bij mij dan) binnen de kortste keren weer zo.