Sentiment
We hebben vandaag weer twee karretjes duivenhokspullen naar de milieustraat gebracht. Morgen nog de wanden en het dak van het laatste hok en dan is alles weg daar. Ik kan nu zelfs vanuit de keuken de bouw van de PLUS volgen.
Daarna een rondje Ellemeet met Didi en en passant even langs de Plus die nu nog in het dorp is.
Ik merk wel dat ik net zoals met het huis ook langzaamaan afscheid aan het nemen ben van het dorp, dat klinkt misschien raar, maar zo voelt het wel. Veertig jaar is tenslotte niet niks en we hebben hier best veel meegemaakt.
Toen ik op de middelbare school zat vond ik Scharendijke altijd maar een raar dorp, daar zou ik nooit willen wonen. Een kerk die er niet uit zag en een straat een eindje verderop waar een paar winkels waren. Ik woonde tenminste op Zonnemaire, daar was het leuk! En er dan achteraf toch gewoon het grootste deel van je leven doorbrengen.
Onze kinderen zijn hier opgegroeid en eigenlijk hoop ik dat ze later net zulke leuke herinneringen zullen hebben aan Scharendijke als ik aan Zonnemaire.
Maar we zijn nog niet weg hoor! Alhoewel wel weer een pluspuntje vandaag en ineens mensen die kwamen loeren omdat het hek open stond. Even een praatje gemaakt en ze naar de makelaar gestuurd.
Blijft spannend!!!